Plasticiteit (materiaalkunde): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Iets meer data |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Plastische''' of '''ductiele vervorming''' (ook wel '''plastische deformatie''') is in de [[materiaalkunde]] en [[continuümmechanica]] het type [[vervorming]] waarbij een [[materiaal]] uitsmeert maar niet [[breuk|breekt]]. Een plastisch vervormd materiaal blijft een [[continuüm]]; het behoudt tijdens de vervorming zijn interne [[cohesie]] en [[breuk|breekt]] niet, zoals bij [[brosse vervorming]]. Vervorming vindt plaats als een kracht op het materiaal wordt uitgeoefend (bijvoorbeeld [[drukkracht|druk-]] of [[trekkracht]]). Bij plastische vervorming raakt de vervorming niet vanzelf ongedaan als deze kracht wordt weggenomen, in tegenstelling tot [[elastische vervorming]]. Plastische vervorming gaat vaak samen met elastische vervorming; in dat geval is bij het wegnemen van de kracht slechts een deel van de vervorming blijvend.
De maximale trekspanning die een
▲De maximale trekspanning die een constructie-element (bijvoorbeeld stalen kolom) kan verdragen zonder grote (merkbare) plastisch vervorming te veroorzaken heet de [[elasticiteitsgrens]] of [[vloeigrens]]. Bij berekenen en dimensioneren van een stalen constructie, zal men steeds ervoor zorgen dat de spanning in dat element kleiner blijft dan de vloeigrens.
== Micro-niveau ==
| |||