Buenos Aires (stad): verschil tussen versies

Dankzij haar talloze winkels en boetieks, haar architectuur, haar culturele leven, restaurants en haar kosmopolitische bevolking van overwegend Italiaanse, Spaanse, Franse, Duitse, Engelse, Oost-Europese, Arabische en Aziatische herkomst, staat Buenos Aires ook als het Parijs van het zuiden bekend, alhoewel het door vele economische problemen veel van zijn vroegere grandeur heeft verloren. De stad is een van de meest Europees aandoende van [[Zuid-Amerika]] en van het hele [[zuidelijk halfrond]]. Ooit kon zij met haar noordelijke tegenspelers wedijveren. De stad beleefde haar gouden tijd tussen [[1880]] en [[1920]], toen Argentinië tot de tien welvarendste landen van de wereld behoorde en Buenos Aires nieuwelingen uit [[Europa (werelddeel)|Europa]] lokte die hier een beter bestaan probeerden te vinden.

 

[[Bestand:Buenos Aires shortly after its foundation 1536.png|thumb|left|200px|Illustratie van de eerste nederzetting, ontstaan in 1536]]

Het Argentijns grondgebied werd in de [[precolumbiaans]]e tijden bewoond door talrijke inheemse stammen, zoals guarani’s, diaguitas, pampa's, ranqueles. De eerste Europese zeevaarder die in het jaar [[1516]] nabij Buenos Aires voet aan wal zette, was de Spanjaard [[Juan Díaz de Solís]]. Hij noemde de brede rivier die hij tegenkwam de ''Mar Dulce'' (Zoete Zee). Twintig jaar later stichtte Pedro de Mendoza in dat gebied de eerste nederzetting, Santa Maria del Buen Aire. De Spanjaarden moesten de kolonie wegens het verzet van de vijandelijk gezinde Indianen enkele jaren later naar [[Asunción (stad)|Asunción]] in [[Paraguay]] verplaatsen. De paarden en andere beesten die de Spanjaarden achterlieten vormden de grondslag voor de Argentijnse veeteelt, tegenwoordig de belangrijkste economische basis van het land. Een permanente vestiging ontstond uiteindelijk in [[1580]], toen een groep kolonisten naar het gebied terugkeerde. De stad bleef voor pakweg tweehonderd jaar een onbelangrijke plaats, en smokkelarij diende als broodwinning aangezien de Spaanse regering de voorkeur aan andere havens zoals [[Lima (stad)|Lima]] gaf.