Jack Ross: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 31:
Jack Ross had genoeg aan twee plaatopnamen, om zich internationaal respect te verschaffen. Tot aan het begin van de jaren 60 was hij aan de westkust van de [[Verenigde Staten]] slechts bij weinig muziekliefhebbers als trompetsolist een begrip. In de jaren 50 was een 78-toeren-single met twee trompetsolo's verschenen en in 1960 kwam een LP met het Dick Lane Quartett met [[Swing (jazzmuziek)|swing]]-titels op de markt. Enkele nachtclubbezoekers kenden Jack Ross als entertainer. Aan het eind van 1961 besloot het [[Californië|Californische]] label [[Dot Records]] om met Jack Ross een single uit te brengen met de instrumentale nummers ''Happy Jose (Ching-Ching)'' en ''Sweet Georgia Brown''.
Nadat de plaat in november 1961 in de VS op de markt was gekomen, verscheen de titel ''Happy Jose'' in januari 1962 voor de eerste keer in de [[Billboard Hot 100]] op de 90e plaats en steeg naar de 57e plaats. Het nummer bleef zes weken in de Hot 100. Ondanks het slechts middelmatige succes in de VS verbreidde ''Happy Jose'' zich wereldwijd. [[London Records]] publiceerde ''Happy Jose'' naast [[Groot-Brittannië]] onder andere ook in [[Griekenland]], [[
Twee maanden later verbreidde Dot Records een totaal anders getypeerd stuk met Jack Ross. Met de comedy-titel ''Cinderella'' toonde Ross zich van zijn entertainerkant. Met zijn gesproken cabarettekst in de live-sfeer trof hij de nerf van het Amerikaanse publiek, zodat deze plaat in de VS ook een verkoopsucces werd. ''Cinderella'' stond negen weken in de Billboard Top 10 en bereikte de 16e plaats. Aansluitend volgden bij Dot Records nog twee verdere singles, die echter geen succes waren. Nadat daarmee zijn korte platencarrière beëindigd was, beleefde Ross nog een resonantie van zijn successen bij een optreden in de [[Perry Como]]-show in mei 1963.
| |||