Hechting (psychologie): verschil tussen versies

[[Bestand:MaternalBond.jpg|thumb|Volgens Bowlby zijn kinderen 'voorgeprogrammeerd' om een hechtingsrelatie aan te gaan met hun vaste verzorgers.]]

'''Hechting''' (''attachment'') is de duurzame [[affectie]]ve relatie tussen een [[kind (leeftijdsgroep)|kind]] en één of meer [[opvoeder]]s. ''Veilig'' gehechte kinderen zullen in perioden van [[stress]] de nabijheid zoeken van personen aan wie zij zijn gehecht. In een onbekende situatie zijn zulke personen de uitvalsbasis waarvandaan zij de omgeving verkennen. ''Onveilig'' gehechte kinderen klampen zich vast aan hun verzorger, of ze gedragen zich juist heel onverschillig en zelfstandig, ongeacht of de situatie stressvol is of niet. Alle kinderen hebben een gehechtheidsrelatie met hun opvoeders, maar onveilig gehechte kinderen krijgen veel vaker te kampen met leer- of relatieproblemen, zijn lastig aanspreekbaar, en ontwikkelen een laag gevoel voor [[eigenwaarde (psychologie)|eigenwaarde]].