Expo '92: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Alinea over restanten expo 92 toegevoegd |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 45:
== Sevilla ==
De tentoonstelling in Sevilla droeg de titel '''Exposición Universal de Sevilla 1992''', en was de 31<sup>e</sup> universele [[wereldtentoonstelling]]. De tentoonstelling werd gehouden van [[20 april]] tot [[12 oktober]] in de wijk [[Triana (Sevilla)|Triana]]. Het thema van de tentoonstelling was “het tijdperk van de ontdekkingen”. Er waren meer dan 100 landen vertegenwoordigd op de tentoonstelling, en de tentoonstelling trok 41.814.571 bezoekers.
De datum van 20 april 1992 voor de opening was niet toevallig. Dit is de datum waarop Columbus in 1493 voor de Spaanse koningen Ferdinand en Isabella verschijnt bij zijn terugkeer van zijn eerste reis. De tentoonstelling sloot de deuren op 12 oktober 1992, de dag van de Spaanse nationale feestdag. Dit is eveneens de datum waarop in 1492 de Amerikaanse landen voor het eerst worden waargenomen door een van Columbus 'mannen, Rodrigo de Triana.
De tentoonstelling in Sevilla staat tegenwoordig vooral bekend om het grote terrein. Het terrein voor de tentoonstelling besloeg 215 [[hectare]]. Men had vaak meerdere dagen nodig om alle paviljoens te bezoeken. Verder staat de tentoonstelling bekend om de vele [[bruggen in Sevilla|nieuwe bruggen]] (waaronder de [[Puente del Alamillo]], ontworpen door [[Santiago Calatrava]]) en poorten, en de manieren van vervoer.
Veel
===== Deelnemende landen =====
Meer dan honderd landen waren vertegenwoordigd op de Expo, waardoor het een van de grootste ooit werd.
Opvallende paviljoenen waren onder andere:
Spanje - het Spaanse paviljoen viel op door zijn opvallend simplistische en modernistische kubus en bol, gelegen aan de rand van het kunstmatige 'Lago de Espana' en langs de 'weg van de ontdekkingen' en het einde van de Avenida de Europa. De kubus van het paviljoen bood onderdak aan een unieke tentoonstelling van het beste van de Spaanse kunst, waaronder werken van Miro, Dali, Carvaggio en anderen, en de koepel van het paviljoen bood onderdak aan een bewegend theater dat een gesimuleerde tour van enkele van de beste bezienswaardigheden van Spanje aanbood.
EU - de Naties van de Europese Unie bevonden zich allemaal langs de Avenida de Europa, met twaalf grote witgekleurde torens en een centrale veelkleurige toren met de vlaggen van de (toenmalige) twaalf landen van de Europese Unie. Onder deze toren bevond zich het paviljoen van de Europese Unie zelf. De paviljoenen van de landen van de Unie bevonden zich aan de linker- en rechterflank van de Avenida de Europa.
Marokko - Het paviljoen van Marokko werd beschouwd als een van de mooiste paviljoenen op de Expo. Het was een waar kunstwerk in een drie verdiepingen tellend traditioneel Marokkaans paleis-herenhuis, met een juweelachtige fontein in het midden. Dit paviljoen is een van de weinige permanente paviljoenen die nog steeds kunnen bezocht worden op de expo-site vandaag.
Italië - het Italiaanse paviljoen was een van de grootste paviljoenen en bevatte een grote tentoonstelling over de Italiaanse kunst, uitvindingen en ontdekkingen. Tegenwoordig is het op de Expo-site nog te bekijken. Het paviljoen is in gebruik als kantoorgebouw.
Nieuw-Zeeland - Het Nieuw-Zeelandse paviljoen bevatte de tentoonstelling "Schatten van de Onderwereld". Het is gekenmerkt door de grote rotsformatie aan de voorzijde van het gebouw. Het paviljoen is vandaag een kantoorgebouw.
België - Het paviljoen van België, een zwarte kubus omringd door witte jaloezieën was het werk van Thomaes, Driesen en Meersman. Het paviljoen bevatte een tentoonstelling over de architect Victor Horta, documenten met betrekking tot het Belgische stripverhaal en schilderijen van Rubens, James Ensor en Magritte.
Duitsland - Het Duitse paviljoen bevond zich aan de zuidkant van de Avenida de Europa. Het paviljoen was ontworpen voor kortstondig gebruik. Het was een transparant gebouw met een grote elliptische structuur opgehangen aan een mast die er doorheen steekt. Deze structuur, bestaande uit een metalen ring bekleed met polyester en PVC, laat de binnenkoer van het paviljoen in de schaduw staan.
Frankrijk - Het paviljoen van Frankrijk, ontworpen door Jean-Paul Viguier is bedekt met spiegels. Het bood onderdak aan een tentoonstelling over het boek, met de parels van Europese literatuur. In het paviljoen was ook een directe toegang per computer tot de nieuwe Nationale Bibliotheek van Frankrijk, die in 1995 zou geoped worden, voorzien.
Hongarije - Het Hongaarse paviljoen, ontworpen door architect Imre Makovecz, is een replica van een landelijke kerk. Afgezien van de betonnen fundamenten, is het volledig gebouwd van glas en hout en heeft het zeven torens. Het pavljoen huisveste een afgestorven eik waarvan de wortels zichtbaar zijn door een transparante grond.
Ibero-Amerikaanse paviljoen - Bijna alle Ibero-Amerikaanse landen (behalve Chili, Cuba, Mexico en Venezuela) waren samengebracht in een gemeenschappelijk paviljoen met de naam Plaza de América. Het bevond zich aan het noordelijke uiteinde van de site, tussen de internationale paviljoenen en die van de Spaanse autonome gemeenschappen.
== Restanten ==
| |||