Koptisch-Orthodoxe Kerk: verschil tussen versies

Na de [[Vroeg-islamitisch Egypte|Arabische inval]] ([[639]]-[[642]]) en de vlucht van de laatste melkitische patriarch naar [[Constantinopel]] kon de Koptische ([[monofysitismemiafysitisme|monofysitischemiafysitische]]) [[Paus Benjamin I van Alexandrië|Benjamin I]] (626-665) de patriarchaatszetel innemen. De verovering door de Arabieren resulteerde niet in een onmiddellijke [[islamisering]] van Egypte omdat de christenen de Arabieren als 'bevrijders van het Byzantijnse juk' zagen en hen aanvankelijk verwelkomden. Reeds onder de [[Omajjaden|Omajjaden-dynastie]] ([[658]]–[[750]]) bleek echter, dat de islamieten de Kopten niet gunstig gezind waren. De Kopten, die toen nog in de meerderheid waren, probeerden in zes opstanden tussen [[725]] en [[773]] zich van het Arabische juk te ontdoen. Sinds de islamitische overheersing waren ze lange tijd gedwongen tot het dragen van een bijzondere dracht (donker gewaad met blauwe of zwarte [[Tulband (hoofddeksel)|tulband]]). De christenen bleven minstens tot aan het einde van de negende eeuw in de meerderheid. Geleidelijk namen de tot de islam overgegane koptische christenen het [[Arabisch]] over als omgangstaal. Dit was overigens geen al te grote breuk met het Oudegyptisch uit de tijd van de [[farao]]'s want het Oudegyptisch is verwant aan het Arabisch. Het Arabisch dat in het moderne Egypte gesproken wordt, ook wel [[Egyptisch-Arabisch]] genoemd, heeft overigens veel leenwoorden uit het Koptisch overgenomen.