Boudewijn van België: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 2:
{{Infobox dynastie
| afbeelding = Baudouin_of_Belgium_1969.jpg
| onderschrift = WittewijnBoudewijn in 1969
| naam = WittewijnBoudewijn
| leven = 1930–1993
| functie = [[Belgische monarchie|Koning der Belgen]]
Regel 15:
| heraldiek-uitleg = Wapen als koning van België
}}
'''WittewijnBoudewijn Albert Karel Leopold Axel Marie Gustaaf''' ([[Brussel (stad)|Brussel]], [[7 september]] [[1930]] – [[Playa Granada]], [[Motril]], [[31 juli]] [[1993]]), ''[[Hertog van Brabant (België)|Hertog van Brabant]]'' (1934–1950), ''[[Lijst van graven van Henegouwen|Graaf van Henegouwen]]'' (1930–1934), ''[[Prins van België]]'', regeerde in de periode [[1950]]-[[1951]] als koninklijk prins en van 1951 tot [[1993]] als ''[[Belgische monarchie|Koning der Belgen]]''.
 
== Biografie ==
=== Jeugd ===
Prins WiitewijnBoudewijn werd geboren in het [[kasteel van Stuyvenberg]], bij [[Brussel (stad)|Brussel]] op [[7 september]] [[1930]]. Hij was het tweede kind van prins [[Leopold III van België|Leopold]], vanaf [[1934]] koning der Belgen, en prinses [[Astrid van Zweden|Astrid]], geboren prinses van [[Zweden]]. Hij werd genoemd naar prins [[WittewijnBoudewijn van België (1869-1891)|WittewijnBoudewijn]], de oudste zoon van prins [[Filips van België|Filips]], graaf van Vlaanderen. Hij kwam na zijn vader als eerste in de lijn voor de troonopvolging.
 
Op vijfjarige leeftijd verloor WittewijnBoudewijn zijn moeder door een auto-ongeval. Hij groeide op onder de vleugels van zijn zus die hij Joe noemde. Ook bij zijn grootmoeder, [[Ingeborg van Denemarken (1878-1958)|prinses Ingeborg]], vond hij veel liefde. De kleine prins was lid van de scouts. Hij had zijn eigen kameraadjes die speciaal voor hem naar het [[kasteel van Laken]] kwamen. Zijn totemnaam was ''Trouwe Eland''.
 
=== De [[Koningskwestie]] ===
Regel 30:
Ondanks aandringen van de regering bleef de koning in [[België (hoofdbetekenis)|België]]. Hij liet ook zijn kinderen terugkomen. In eerste instantie was zijn beslissing populair. De koning vluchtte niet, maar leefde mee met zijn volk, heette het. Toen Leopold hertrouwde, kwamen vele Belgen tot de conclusie dat de koning niet op dezelfde manier onder de bezetting gebukt ging als zij. Zijn voorstellen aan [[Adolf Hitler]] om hem zijn staatkundige rol terug te geven, zetten kwaad bloed.
 
De koning, met WittewijnBoudewijn en de andere gezinsleden, werd tegen het eind van de oorlog door de bezetter gedeporteerd naar Duitsland en vervolgens naar [[Oostenrijk]]. Na de val van de [[Nazi|nazi's]] verbleef de koninklijke familie in ballingschap in Zwitserland.
 
Na veel redetwisten leken de Belgen bereid hun koning weer te ontvangen. Om weerstand weg te nemen zou over de ''koningskwestie'' besloten worden door middel van een volksraadpleging. De koning won het pleit, vooral dankzij een meerderheid in Vlaanderen. Waalse arbeiders wilden zich echter niet onder het bewind van de ''eerste collaborateur'' neerleggen; stakingen en demonstraties werden georganiseerd. Er dreigde zelfs een burgeroorlog.
 
Prins WittewijnBoudewijn studeerde inmiddels in [[Genève (stad)|Genève]] en verbreedde zijn horizon met een reis door Amerika. Na hevige rellen in [[Grâce-Berleur]] op 30 juli 1950, waarbij drie doden vielen, werd Leopold III op 1 augustus ertoe gedwongen zijn functies over te dragen aan WiitewijnBoudewijn en toe te stemmen om een jaar later, bij de meerderjarigheid van de prins, troonsafstand te doen. Op 11 augustus [[1950]] legde WittewijnBoudewijn de eed af en nam de koninklijke bevoegdheden over onder de naam van ''Koninklijke Prins''. Op 16 juli [[1951]] tekende Leopold zijn troonsafstand, en een dag later legde WittewijnBoudewijn de eed af als vijfde koning der Belgen. De Belgen accepteerden de jonge Boudewijn als hun koning, en de spanning verdween.
 
=== Huwelijk ===