Versie van 26 dec 2017 17:26 bewerken 82.72.122.17 (overleg) Geen bewerkingssamenvatting ← Oudere bewerking		Versie van 27 dec 2017 13:00 bewerken ongedaan maken ErikvanB (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Terugdraaiers 548.640 bewerkingen Geen bewerkingssamenvatting Nieuwere bewerking →
Regel 32: == Geschiedenis == Tijdens de [[Dertigjarige Oorlog]] leidde Beieren de [[Katholieke Liga (1609)\|Katholieke Liga]]. In de [[Boheemse Opstand (1618-1620)\|Boheemse Opstand]] (1618-1620) steunde het [[Hertogdom Beieren (1505-1623)\|hertogdom Beieren]] [[keizer Ferdinand II]]. Nadat de troepen van de keizer en de Liga in 1623 de [[Paltsgraafschap aan de Rijn\|keurvorst van de Palts]] hadden verdreven uit [[Koninkrijk Bohemen\|Bohemen]] en zijn stamlanden, liet Beieren zich belonen voor de hulp. Op de [[Regensburg (stad)\|~~Regensburg~~Regensburger]]er deputatendag van 1623 kreeg de hertog voorlopig de [[keurvorst]]elijke waardigheid dit tot dan toe met het Paltsgraafschap aan de Rijn was verbonden. Verder werd het [[vorstendom Opper-Palts]] aan Beieren overgedragen als betaling voor de oorlogskosten. In 1628 werd de keurwaardigheid definitief. In de [[Vrede van Westfalen\|Westfaalse Vrede]] van 1648 bleven de Opper-Palts en de keurwaarde bij Beieren. In 1742 werd na het uitsterven van de mannelijke lijn van de [[huis Habsburg\|~~Habsburger~~Habsburgers]]s, werd keurvorst Karel Albrecht tot keizer gekozen onder de naam [[Keizer Karel VII Albrecht\|Karel VII]]. [[Habsburgse ~~Monarchie~~monarchie\|Oostenrijk]] bezette daarop München en het land ondervond slechts nadelen van de verkiezing tot keizer. In 1745 stierf de keizer en zijn zoon [[Maximiliaan III Jozef van Beieren]] sloot direct met Oostenrijk de [[vrede van Füssen]]. Met de dood van [[Maximiliaan III Jozef van Beieren\|Max III Jozef]] in 1777 stierf het Beierse hertogelijke huis uit. Erfgenaam was de keurvorst van de Palts, [[Karel Theodoor van Beieren\|Karel Theodoor]]. Hierdoor werden de beide keurvorstendommen verenigd. Op grond van de bepalingen in de Westfaalse Vrede werd nu de keurvorstelijke waardigheid van de Palts opgeheven. De verenigde landen werden wel aangeduid als het keurvorstendom Palts-Beieren. De nieuwe vorst verhuisde met tegenzin van [[Mannheim]] naar [[München]]. Om de Oostenrijkse aanspraken op de erfenis af te kopen stond hij in het [[verdrag van Wenen (1778)\|verdrag van Wenen]] in 1778 [[Beieren-Straubing]] en de [[heerlijkheid Mindelheim]] aan Oostenrijk af. Verder werd de mogelijkheid open gehouden om de rest van Beieren tegen de [[Zuidelijke Nederlanden]] te ruilen. Daarop brak de [[Beierse Successieoorlog]] uit. Toen in 1779 [[keizerrijk Rusland\|Russische]] deelname aan de oorlog dreigde, gaf Oostenrijk toe. In de [[Vrede van Teschen]] van 1779 werd het verdrag van Wenen geannuleerd. Alleen de [[Innviertel]] bleef overgedragen aan Oostenrijk. In 1797 en 1801 gingen alle bezittingen op de linker Rijnoever verloren aan [[Eerste Franse Republiek\|republiek Frankrijk]]. In 1799 stierf de dynastie opnieuw uit. Het keurvorstendom Palts-Beieren kwam aan de [[~~Hertogdom_Palts~~Hertogdom Palts-Zweibrücken\|hertog van Palts-Zweibrücken]], die als [[Maximiliaan I Jozef van Beieren\|Maximiliaan IV Jozef I]] de troon besteeg. Hij was tot nu toe een vorst zonder land, want Zweibrücken was in 1797 door Frankrijk ingelijfd (in 1806 werd hij nog koning Maximiliaan I van Beieren). === Beieren en de Reichsdeputationshauptschluss in 1803 ===

Keurvorstendom Beieren: verschil tussen versies