Oosters-orthodoxe kerken: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
 
[[Bestand:Constantine_I_Hagia_Sophia.jpg|miniatuur|links|''Constantijn de Grote'', [[mozaïek]] in de [[Hagia Sophia]], ca 1000]]
Deze aanduiding doet echter geen recht aan de wijze waarop de orthodoxe kerk zichzelf ziet. Deze kerk verstaat onder 'geloof' niet in eerste plaats het aannemen van een systeem van dogmatische of morele regels, maar vooral de biddende gerichtheid op het hemelse. De orthodoxe kerk is daarom in de eerste plaats een [[liturgie|liturgische]] en (aan)biddende kerk; de [[doctrine]] en [[ethiek]] kunnen alleen binnen de context van deze goddelijke aanbidding worden uitgelegd, of, zoals de [[eminentie|eminente]] orthodoxe [[theoloog]] [[George Florovsky]] uitdrukte: 'Het christendom is een liturgische [[religie]]. Eerst komt de aanbidding, vervolgens de doctrine en [[Toewijding|discipline]]'.
 
De orthodoxe kerk kent een groot aantal kerken met elk een eigen hoofd. Meestal zijn ze nationaal georganiseerd. Deze kerk vormt de groep [[Chalcedonische geloofsbelijdenis|chalcedoonse]] orthodoxe kerken: kerken die de leer van het [[concilie van Chalcedon]] volgen. De orthodoxie aanvaardt alleen de [[dogma (christendom)|dogma]]'s die vastgelegd zijn in [[de eerste zeven oecumenische concilies]].