Versie van 28 mrt 2014 03:12 bewerken Toth (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Uitgezonderden van IP-adresblokkades, Terugdraaiers 181.891 bewerkingen →‎Carrière: lf ← Oudere bewerking		Versie van 14 dec 2017 11:38 bewerken ongedaan maken FreakyBot (overleg \| bijdragen) Uitgezonderden van IP-adresblokkades 12.032 bewerkingen k Robot: automatisch tekst vervangen (-top tien klassering +toptienklassering) Nieuwere bewerking →
Regel 27: == Carrière == Di Centa maakte haar wereldbekerdebuut in januari 1982 in [[Furtwangen]], hier scoorde ze direct wereldbekerpunten. Zes jaar na haar debuut scoorde de Italiaanse in [[Rovaniemi]] haar eerste ~~top tien klassering~~toptienklassering in een wereldbekerwedstrijd. In januari 1989 stond ze in [[Klingenthal (Duitsland)\|Klingenthal]] voor de eerste maal in haar carrière op het podium van een wereldbekerwedstrijd. Op 18 februari 1990 boekte Di Centa in [[Pontresina]] haar eerste wereldbekerzege. Zowel in het [[wereldbeker langlaufen 1993/1994\|seizoen 1993/1994]] als in het [[wereldbeker langlaufen 1995/1996\|seizoen 1995/1996]] veroverde de Italiaanse de eindzege in het wereldbekerklassement. Di Centa nam in haar carrière vijfmaal deel aan de [[Olympische Winterspelen]] waar ze in totaal [[Lijst van olympische medaillewinnaars langlaufen\|zeven medailles]] veroverde, vier individueel en drie in team verband. Haar eerste medaille behaalde ze op de [[Olympische Winterspelen 1992]] in [[Albertville (Frankrijk)\|Albertville]]. Op de 4x5 kilometer estafette veroverde ze samen met [[Bice Vanzetta]], [[Gabriella Paruzzi]] en [[Stefania Belmondo]] de bronzen medaille, eerder in het toernooi was ze als zesde geëindigd op de 30 kilometer vrije stijl. Tijdens de Olympische Winterspelen van 1994 in Lillehammer groeide de Italiaanse uit tot de ster van het langlaufen. Ze werd olympisch kampioene op zowel de 15 kilometer vrije stijl als de 30 kilometer klassiek, daarnaast sleepte ze de zilveren medaille in de wacht op de 5 kilometer klassiek en de 10 kilometer achtervolging. Samen met Bice Vanzetta, Gabriella Paruzzi en Stefania Belmondo behaalde ze de bronzen medaille op de 4x5 kilometer estafette. Op de [[Olympische Winterspelen 1998]] in [[Nagano (stad)\|Nagano]] legde ze voor de derde keer rij op beslag op de bronzen medaille op de 4x5 kilometer estafette, ditmaal samen met [[Karin Moroder]], Gabriella Paruzzi en Stefania Belmondo. Individueel wist Di Centa geen potten te breken.

Manuela Di Centa: verschil tussen versies