Willem Elsschot: verschil tussen versies

De Nederlandse schrijver/journalist [[Simon Carmiggelt]] was al een groot bewonderaar van Elsschot vanaf 1936 toen hij diens gedicht '[[Het Huwelijk]]' las. In 1948 bezocht Carmiggelt hem voor het eerst te Antwerpen en deed drie maanden na de ontmoeting in ''Het Parool'' verslag met een eerbiedig interview, waarin hij Elsschot "zonder enige twijfel de grootste in onze taal schrijvende prozaïst van het ogenblik" noemde.<ref>Geciteerd bij Henk van Gelder, ''Carmiggelt. Het levensverhaal'', Amsterdam: Nijgh & Van Ditmar, 1999, p. 197.</ref> Carmiggelt liet zijn '''Honderd dwaasheden'' en kreeg later een vriendelijke bedankbrief van Elsschot waarin die met paginanummers en al opsomde welke uitdrukkingen hem het meest getroffen hadden.<ref>Van Gelder (1999), 197</ref> Carmiggelt bezocht Elsschot ook nog een dag voor zijn dood. Carmiggelt bekende meermalen dat hij in zijn werk veel te danken had aan de stijl van Elsschot. Ter gelegenheid van de verschijning van zijn ''Verzameld werk'' ondernam Elsschot in 1957 een lezingentournee door Nederland, waarvoor Carmiggelt om medewerking werd verzocht. Carmiggelt zou een uur inleidend over Elsschot spreken en na de pauze zou Elsschot een half uur uit zijn roman ''Een ontgoocheling'' voorlezen. In de wetenschap dat Elsschot zelf onder zijn gehoor zou zitten, bereidde Carmiggelt zich nauwgezet voor. In het Letterkundig Museum bestudeerde hij de briefwisseling tussen Elsschot en [[Jan Greshoff]] en selecteerde passages die Elsschots manier van werken op originele wijze belichtten. De eerste bijeenkomst van de tournee was op 24 april 1957 in de grote zaal van [[De Bijenkorf]] te Rotterdam. Wat het publiek ervan zou vinden, zei Carmiggelt, "hield mij minder intens bezig dan de vraag wat Elsschot zelf ervan vond."<ref>Geciteerd bij Van Gelder (1999), 199</ref> De tournee verliep verder naar Den Haag, Utrecht en het Amsterdamse Vondelpark Paviljoen. Het ''Algemeen Handelsblad'' omschreef Carmiggelts bijdrage als "een zachtmoedige, maar niettemin scherp-omlijnende karakteristiek".<ref>''Algemeen Handelsblad'' van 7 oktober 1957, geciteerd bij Van Gelder (1999), 199</ref> In zijn Kronkels schreef Carmiggelt niet over deze tournee, maar wel deed hij in de Kronkel van 7 maart 1958 verslag van een bezoek aan Elsschot en gaf details door over de ware identiteit van Boorman en mevrouw Lauwereyssen, de hoofdpersonages uit Elsschots ''[[Lijmen/Het been]]''.<ref>Van Gelder (1999), 199-200</ref>