Napoleon II: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Rambi147 (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 25:
Op 29 maart 1814 verliet de keizerin, vergezeld door haar ''suite'', het Tuilerieënpaleis met haar zoon. Hun eerste stop was het [[Kasteel van Rambouillet]]; omdat ze bang waren voor de oprukkende vijandelijke troepen, gingen ze daarna verder naar het [[Kasteel van Blois]]. Op 13 april, met haar verminderde ''suite'', waren Marie Louise en haar drie jaar oude koning van Rome terug in Rambouillet waar ze haar vader, [[keizer Frans II]], en de tsaar Alexander I ontmoetten. Op 23 april, begeleid door een Oostenrijks regiment, verlieten moeder en zoon Rambouillet en Frankrijk voorgoed, voor hun ballingschap in Oostenrijk.
 
In 1815, na zijn nederlaag bij [[Slag bij Waterloo|WaterlolWaterloo]], deed Napoleon troonsafstand ten gunste van zijn zoon, die hij niet meer had gezien sinds zijn ballingschap in [[Elba]].
 
De dag na de troonsafstand van Napoleon, nam een commissie van de regering de heerschappij over Frankrijk over, in afwachting van koning [[Lodewijk XVIII van Frankrijk|Lodewijk XVIII]] die in [[Le Cateau-Cambrésis]] was. De commissie bestuurde het land twee weken lang, en het riep Napoleon II niet uit tot keizer der Fransen; er werd evenmin een regent benoemd. De intocht van de geallieerden in Parijs op 7 juli bracht een snel einde aan de macht van de aanhangers van de Bonapartes. Napoleon II, inmiddels vier jaar oud, verbleef op dat ogenblik met zijn moeder in Oostenrijk en was waarschijnlijk niet op de hoogte van zijn keizerschap en de troonsafstand van zijn vader. De volgende Bonaparte die op de troon van Frankrijk zou komen (in 1852) nam de naam [[Napoleon III]] aan uit eerbied voor de theoretische heerschappij van zijn neef.