In deze periode (1972-1980) verscheen ook de didactische Waaidorp-serie van [[Annie M.G. Schmidt]] met kleurpotloodtekeningen. Post kreeg deze opdracht vanwege de herkenbaarheid van haar tekeningen en haar methode van werken. Ze vertelt, met haar illustraties, samen met de auteur het verhaal, maar voegt er ook details aan toe die niet worden beschreven.
Het werk van Mance Post veranderde radicaal – ze was inmiddels 65 jaar – toen ze gevraagd werd om een aantal linosneden te maken bij de filosofische dierenverhalen van [[Toon Tellegen]]. Het werden illustraties met heldere krachtige lijnen, veel gedurfder en abstracter dan haar eerdere werk.<ref name="resources.huygens.knaw.nl"/> Zelf zijzei ze daarover:<blockquote>‘Het linoleum heeft me geleerd me te beperken tot de essentiële lijnen. Het heeft me lef gegeven’.<ref>{{Citeer web|url=https://www.nrc.nl/nieuws/1991/10/04/het-linoleum-gaf-mij-lef-mance-post-over-durf-autos-6982557-a91489|titel=Mance Post. Het linoleum gaf mij lef; Mance Post over durf, auto's en levende vaders|bezochtdatum=5 december 2017|auteur=Rootnat, Joyce|datum=4 oktober 1991|uitgever=NRC|taal=}}</ref></blockquote>Het zou het begin worden van een productieve samenwerking. Post werd dierentekenaar. Uit het experimenteren met de linosneden ontwikkelde Post een grafische techniek die je met een moderne term als ‘[[Gemengde techniek|mixed media]]’ zou kunnen omschrijven. Ze ging werken met gekleurd Japans papier en zwart-wit illustraties, al dan niet uitgeknipt. Ook deze ‘Tellegen-dieren’ zijn een combinatie van uitvoerige observatie en verbeeldingskracht.<ref name="ReferenceA">{{Citeer web|url=http://www.pchooftprijs.nl/xhtml/leesmeer.php?id=95&kop=kop3&tekst=tekst3|titel=Juryrapport Max Velthuijs Prijs 2007|bezochtdatum=30 september 2017|auteur=|datum=|uitgever=P.C. Hooftprijs|taal=}}</ref> In de verhalen van Tellegen zijn alle dieren even groot, of het nu een olifant is of een egel. Post slaagde er wonderwel in om voor dit probleem geloofwaardige oplossingen te vinden.<ref>{{Citeer web|url=http://www.dbnl.org/tekst/_ons003200901_01/_ons003200901_01_0063.php|titel='Wat kan die vrouw tekenen!'. Het werk van Mance Post|bezochtdatum=30 september 2017|auteur=Akveld, Joukje|datum=|uitgever=Ons Erfdeel 52 (2009)|taal=}}</ref> Uiteindelijk kreeg ze voor deze dierenillustraties in 2006 haar eerste officiële onderscheiding. Ze was toen 81 jaar.
Zes jaar later - inmiddels heeft Mance Post ernstige visuele problemen - verschijnt haar laatste boek ''Een lied voor de maan.'' Deze keer schreef Toon Tellegen op haar verzoek de woorden bij de illustraties.
