Melancholie: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
→Antieke periode: Sorry Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website |
||
Regel 16:
De melancholie kent haar oorsprong in de antieke leer van de [[humores]] van de Griekse arts [[Hippokrates van Kos|Hippocrates]] van Kos. Hij verklaarde melancholie als een overschot van zwarte, verbrande gal in het bloed (μέλας, melas, "zwart", + χολή, cholè, "gal"). Galenus (2e eeuw n.Chr.) volgde Hippocrates daarin en verbond het karakter van de melancholieke mens met het element aarde, de herfst, de late volwassenheid, de namiddag van het leven en de middeleeuwse invulling van de [[sterrenbeelden]] [[Weegschaal (sterrenbeeld)|Weegschaal]], [[Schorpioen (sterrenbeeld)|Schorpioen]] en [[Boogschutter (sterrenbeeld)|Boogschutter]].
De melancholie werd lange tijd negatief beschreven. Alleen het fragment ‚XXX,1’ toegeschreven aan [[Aristoteles]], beschrijft melancholie gematigd positief. Het fragment ziet melancholie als verklaring voor de goddelijke waanzin van genieën en vooraanstaande staatslieden, dichters en kunstenaars. Elk uitzonderlijk iemand heeft een bodem van onverschilligheid in zich.<ref name="Koops 2016"> {{Citeer web | url = http://historiek.net/zwartgalligheid/63852/ | title = Zwartgalligheid - Melancholisch door een teveel aan zwarte gal | bezochtdatum = 2016-09-25 | last = Koops | first = Enne | date = 2016-09-25 | publisher = historiek.net | language = nl | archiefurl = https://web.archive.org/web/20160925160455/http://historiek.net/zwartgalligheid/63852/ | archiefdatum = 2016-09-25 | dead-url =no}}</ref>
=== Middeleeuwse periode ===
| |||