Gerrit Achterberg: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Graag overleggen op discussiepagina! |
k Wijzigingen door 145.129.237.245 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door ErikvanB |
||
Regel 30:
| portaal3 =
}}
'''Gerrit Achterberg''' ([[Langbroek (plaats)|Nederlangbroek]], [[20 mei]] [[1905]] – [[Leusden]], [[17 januari]] [[1962]]) was een [[Nederland]]s [[dichter]]
==Biografie==
Regel 42:
Zijn carrière als dichter kreeg pas duidelijk gestalte nadat [[Roel Houwink]] zich als zijn literaire [[Mentor (begeleider)|mentor]] ontpopte. Het eerste resultaat was de bundel ''Afvaart'' (1931) waarin Achterbergs hoofdthema al aanwezig is: het oproepen van de gestorven geliefde.<ref>Volgens Roel Houwink was de versregel "U en de dood en ik" bijvoorbeeld op te vatten als een samenvatting van dit thema [http://www.inghist.nl/Onderzoek/Projecten/BWN/lemmata/bwn2/achterberg]</ref> Na de publicatie van ''Afvaart'' raakte Achterberg in een geestelijke crisis. Hij werd enkele keren opgenomen in een psychiatrische inrichting en had veel problemen in relaties met vrouwen. De verwarring die dat met zich meebracht leidde bij Achterberg vaak tot gewelddadige buien.
De ontwikkelingen mondden uit in een tragedie. Achterberg had in 1934 het onderwijs verruild voor een baan als landbouwcrisisambtenaar bij de Crisis Vee Centrale in [[Utrecht (stad)|Utrecht]]. Hij woonde aldaar in de Boomstraat 20-bis op kamers bij zijn hospita Roel van Es (Roeltje van den Berg). Daar zou Achterberg meteen belangstelling voor haar dochter hebben getoond.<ref name="Het meisje van zestien">[http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/article/detail/2777885/2002/11/16/Het-meisje-van-zestien.dhtml Het meisje van zestien], ''Trouw'', 16 november 2002</ref> Alhoewel haar dochter dit tegenspreekt, kreeg Achterberg volgens sommigen een relatie met Roel van Es, hoewel hij inmiddels verloofd was. Op 15 december 1937 schoot Achterberg de toen 40-jarige vrouw dood en verwondde hij haar 16-jarige dochter Bep in de commotie die was ontstaan nadat hij op zijn kamer getracht had Bep te
Literair produceerde Achterberg onderwijl een stroom aan nieuw werk. Tussen 1939 en 1953 verschenen 22 bundels. ''En Jezus schreef in 't zand'' (1947) werd in 1949 onderscheiden met de [[P.C. Hooft-prijs]]. ''Ballade van de gasfitter'' (1953) kreeg in 1954 de [[Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam]] en in 1959 kreeg Gerrit Achterberg voor zijn gehele werk de [[Constantijn Huygens-prijs]] toegekend.
| |||