Ariel Sharon: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
1 bron(nen) gered en 0 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.5)
Robbot (overleg | bijdragen)
k Robotgeholpen doorverwijzing: Oorlogsmisdaad - Koppeling(en) gewijzigd naar internationaal misdrijf
Regel 75:
Onder zijn ministerschap viel Israël in 1982 het zuiden van Libanon binnen om daar bases van Palestijnse milities aan te vallen. Sharon gaf de [[Falangisme (Libanon)|falangisten]] de vrije hand in Palestijnse vluchtelingenkampen Sabra en Shatila. De kampen werden omsingeld door het Israëlische leger, zodat de vluchtelingen niet weg konden. De Falangisten, sinds 1978 getraind door Israël,<ref>{{en}}"Negotiating Arab-Israeli Peace, patterns, problems, possibilities", Laura Zittrain Eisenberg, Neil Kaplan, p. 55</ref> vermoordden naar schatting van het [[Rode Kruis]] zo'n 2750 personen (andere schattingen zijn 460 tot 3500 doden), onder wie veel vrouwen en kinderen.
 
Een Israëlische onderzoekscommissie – de [[commissie-Kahane]] – oordeelde dat Sharon indirect schuldig was, voornamelijk wegens nalatigheid. Sharon moest aftreden als minister van defensie, en bleef slechts als minister zonder portefeuille in het Kabinet-Begin.<ref>https://web.archive.org/web/20110922044840/http://www.gov.il/FirstGov/TopNavEng/EngSubjects/EngSElections/EngSEKnessets/EngSE9-11/</ref> Het voorval leverde blijvende schade op voor de reputatie van Sharon. In 2002 klaagde een rechter in [[België (hoofdbetekenis)|België]] Sharon aan voor [[Oorlogsmisdaadinternationaal misdrijf|oorlogsmisdaden]] België had een [[Genocidewet]], waardoor elke oorlogsmisdaad, waar ook ter wereld gepleegd, in België voor de rechter kon worden gebracht. Na het wijzigen van de wet, voornamelijk onder Amerikaanse en Israëlische druk, waardoor er voor een aangifte een band met België aangetoond dient te worden, werd de zaak tegen Sharon in juni 2002 niet-ontvankelijk verklaard.
 
=== Andere ministerposten ===