Manuel Ávila Camacho: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Wikipedia:Stemlokaal/Modificatie Amsterdamconstructies, replaced: Japan → Japan (hoofdbetekenis) (2), rooms-katholieke Kerk → Rooms-Katholieke Kerk, Mexico-stad → Mexico-Stad, jaartallen ontlinkt per... met AWB |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 16:
| beroep = Militair<br />Politicus
}}
'''Manuel Ávila Camacho''' ([[Teziutlán]], [[24 april]] [[1897]] – [[Rancho La Herradura]], [[13 oktober]] [[1955]]) was een [[Mexico (land)|Mexicaans]] politicus en militair. Hij was [[president van Mexico]] van [[1940]] tot [[1946]]. Ávila Camacho was de laatste die als militair tot president van Mexico is gekozen. Hij
== Vroege jaren ==
Regel 28:
Velen hadden verwacht dat Cárdenas de linkse generaal [[Francisco J. Múgica|Francisco Múgica]] als presidentskandidaat voor zijn partij, de [[Institutioneel Revolutionaire Partij|Partij van de Mexicaanse Revolutie]] (PRM) zou benoemen. Cárdenas vreesde echter dat dit de rechtervleugel van de partij te veel zou vervreemden, dus in plaats van Múgica wees hij Ávila Camacho aan. Dit kwam voor velen als een verrassing, omdat Ávila Camacho relatief onbekend was. Critici noemden hem dan ook de '[[onbekende soldaat]]'.
Ávila Camacho's belangrijkste tegenstander was generaal [[Juan Andreu Almazán]], de kandidaat van de nieuwe [[Revolutionaire Partij van de Nationale Eenwording]] (PRUN). Almazán voerde een campagne gericht tegen de zittende politici, en profileerde zich als katholiek en pro-business. Almazán gooide hoge ogen onder veel zakenlieden, in de grote steden en in het noorden van het land. Uiteindelijk won Ávila Camacho de verkiezingen met 93,90% van de stemmen tegen 5,73% voor Almazán. De verkiezingen gingen echter gepaard met grootschalige onregelmatigheden en
== Presidentiële termijn ==
Ávila Camacho stond bekend als een vroom katholiek, en zijn termijn betekende het definitieve einde van het conflict tussen de Mexicaanse staat en de katholieke kerk. Terwijl zijn voorgangers [[antiklerikalisme|antiklerikaal]] waren geweest, maakte Ávila Camacho publiekelijk bekend dat hij een belijdend rooms-katholiek was (''"Soy creyente"'', "ik ben gelovig"). De al onder Cárdenas ingezette
Zijn economisch beleid was een breuk met de voorheen socialistische economische politiek van Lázaro Cárdenas. Hoewel de privé-sector mocht groeien en werd gestimuleerd bleef de economie door de staat beheerst. Ávila Camacho organiseerde de economie grotendeels naar het idee van [[importsubstitutie-industrialisatie]]. Tijdens Ávila Camacho's termijn begon het [[Mexicaanse Wonder]], de dertig jaar durende opmerkelijke groei van de Mexicaanse economie. In 1943 liet hij het [[Mexicaans Instituut voor Sociale Zekerheid]] (IMSS) oprichten, waarmee een begin werd gemaakt van een stelsel van [[sociale zekerheid]]. Om de landbouwopbrengsten te verbeteren werd in 1943 met behulp van de [[Rockefeller Foundation]] het Bureu van Speciale Studies opgericht, wat als begin wordt gezien van de wereldwijde [[Groene Revolutie]].
Regel 41:
Ávila Camacho stond bekend als een vroom, bescheiden, kalm en beleefd man, en had als bijnaam ''El Presidente Caballero'' ("de [[gentleman (titel)|gentleman]]-president"). Zijn broer [[Maximino Ávila Camacho]] was evenwel zijn tegenpool. Maximino stond bekend als een onbehouwen bruut en vechtersbaas, en had talloze buitenechtelijke kinderen. Tijdens Manuels presidentschap was hij gouverneur van [[Puebla (staat)|Puebla]], en hij was van mening dat hij als broer van de president de enige rechtmatige opvolger was. Hij zwoer [[Miguel Alemán Valdés|Miguel Alemán]], die ook in de race was als opvolger, te vermoorden als hij tot presidentskandidaat werd benoemd. Voor het zover kon komen overleed Maximinio echter.
De vorming van de [[eenpartijstaat]] werd onder Ávila Camacho's presidentschap afgerond. [[Vicente Lombardo Toledano]] werd als te links ervaren en afgezet als leider van de [[Confederatie van Mexicaanse Arbeiders]] (CTM), de aan de PRI gelieerde vakbond. Toledano werd vervangen door [[Fidel Velázquez]]. De [[Nationale Actiepartij]] (PAN) nam onder Ávila Camacho's termijn voor het eerst deel aan verkiezingen. Bij de [[congres van de Unie|Congresverkiezingen]] in 1943 wist de PAN 21 zetels te winnen, maar de PRM kende de PAN geen enkele zetel toe. Bij de Congresverkiezingen drie jaar later wist de PAN 110 zetels te winnen, maar kreeg er uiteindelijk maar zes. Protesten die ontstonden nadat de PAN een verkiezingsoverwinning in de stad [[León (Guanajuato)|León]] opeiste, eindigden in een bloedbad waarbij 21 doden vielen. Aan het eind van zijn termijn hernoemde Ávila Camacho zijn PRM tot Institutioneel Revolutionaire Partij (PRI), de naam die
== Opvolging en nalatenschap ==
Maximino beweerde dat hij als broer van de president het recht had hem op te volgen, en beweerde [[Miguel Alemán Valdés|Miguel Alemán]], een andere kanshebber voor het kandidaatschap, te vermoorden als hij zou worden gekozen. Maximino overleed echter aan een hartaanval vlak voor het partijcongres, waardoor Ávila Camacho zonder veel problemen Alemán kon benoemen tot presidentskandidaat, die de verkiezingen won en dus zijn opvolger werd.
Ávila Camacho trok zich terug uit de politiek en ging wonen in zijn haciënda in de deelstaat [[Mexico (staat)|Mexico]], waar hij in 1955 overleed. Ávila Camacho wordt gezien als een president die bepalend is geweest voor de inrichting van het naoorlogse Mexico. Onder zijn termijn begon de periode van economische groei die tot de jaren 70 zou duren, en de PRI zou het land tot 2000 regeren. Ook wordt zijn presidentschap gezien als het begin van de "gouden jaren" van Mexico. Mexico was nu een politiek stabiel land en het ging economisch voor de wind. Mexico was nu een kosmopolitisch land met een internationale aantrekkingskracht, ook gezien het aantrekkende toerisme
{{StartOpvolging}}
|