Sint-Helena (eiland): verschil tussen versies

Vanwege het ontbreken van een vliegveld was het eiland tot september 2015 slechts over zee bereikbaar per [[Oceaanlijner|pakketboot]], na een reis van vijf dagen uit [[Kaapstad]]. De Britse overheid besloot in 2011 om een internationale luchthaven aan te leggen op het eiland.<ref>[http://www.dfid.gov.uk/news/latest-news/2010/airport-to-revitalise-british-st-helena/ Airport to revitalise British St Helena]</ref> De bedoeling was om het eiland een economische en toeristische boost te geven. Gehoopt werd op 30.000 extra toeristen per jaar. Het vliegveld kreeg de naam [[Luchthaven Sint-Helena|Saint Helena Airport]]. De aanleg startte in 2013. Voor de bouw werd 1000 ton rivierzand en 1000 ton duinzand geïmporteerd uit [[Namibië]]. De kosten bedroegen 285 miljoen Britse pond. Op 15 Septemberseptember 2015 landde het eerste vliegtuig, een [[Beechcraft]] King Air 200. De officiële opening, gepland voor 21 mei 2016, werd echter voor onbepaalde tijd uitgesteld vanwege het voorkomen van [[windschering]] dat landen en opstijgen onveilig kan maken. Na een aantal testvluchten begon de Zuid-Afrikaanse luchtvaartmaatschappij Airlink op 14 oktober 2017 een wekelijkse dienst vanuit Johannesburg naar het eiland.<ref>[https://www.bangkokpost.com/news/general/1342339/st-helena-marks-milestone Bangkokpost, 14 oktober 2017, Remote St Helena hails first commercial flight]</ref>