Geschiedenis van het Midden-Oosten: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 167:
===Eerste Wereldoorlog===
Het Ottomaanse Rijk sloot zich aan bij de [[Centrale mogendheden]], voornamelijk om zich te begoeden tegen de Russische agressie. Naarmate de [[Eerste Wereldoorlog|oorlog]] vorderde, maakte de [[Triple Entente]] geheime afspraken over de verdeling van het Ottomaanse Rijk. De [[Constantinopelovereenkomst]] ging over het lot van Constantinopel en de vrije doorgang van de Russische schepen via de [[Dardanellen]] (is nooit gerealiseerd). De andere was het [[Sykes-Picotverdrag]] waarbij het Midden-Oosten werd verdeeld in een Britse en een Franse zone. Deze opdeling veranderde de politieke situatie ingrijpend. Van de meeste huidige staten werd tijdens deze oorlog het grondgebied bepaald. De Britten haalden [[Hoessein ibn Ali]], de [[Sjarif van Mekka]], over om de [[Arabische Opstand]] tegen de Ottomanen te beginnen. De Britten beloofden de Sjarif onafhankelijkheid voor de Arabieren.
=== Mandaatgebieden ===
Zover kwam het echter niet, want na de oorlog richtte men de [[Volkerenbond]] op. Volgens het artikel 22 van het Handvest kregen verschillende staten een voogdij of een [[Mandaatgebied|mandaat]] over de voormalige Duitse koloniën en delen van het vroegere Ottomaanse Rijk. De [[Conferentie van San Remo]] boog zich over het Midden-Oosten. Het [[Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland|Verenigd Koninkrijk]] kreeg het mandaat over [[Brits Mandaat Mesopotamië|Mesopotamië]] (het huidige [[Irak]]) en het [[mandaatgebied Palestina]] (dat zowel het gebied ten westen van de Jordaan, waarin het huidige [[Palestina (staat)|Palestina]] en [[Israël]] liggen, als het gebied ten oosten van de Jordaan, het huidige [[Jordanië]], omvatte). [[Frankrijk]] verkreeg het [[Frans Mandaat Syrië|mandaatgebied Syrië]] (het huidige [[Syrië]] en [[Libanon]]).
Los daarvan ontstond ondertussen het [[Koninkrijk Saoedi-Arabië]].
De Tweede Wereldoorlog ging grotendeels aan het Midden-Oosten voorbij. De oorlog speelde zich voornamelijk in Egypte en Noord-Afrika af, de [[Noord-Afrikaanse veldtocht]]. De [[Slag om Frankrijk|pijnlijke nederlaag van Frankrijk]] reeds in juni 1940 bracht sommige landen in het mandaatgebied [[Groot-Syrië]] op gedachten. In 1943 verkreeg [[Geschiedenis van Libanon|Libanon]] de onafhankelijkheid en [[Geschiedenis van Syrië|Syrië]] een jaar later.
Binnen enkele jaren na de oorlog werden de verschillende mandaten opgeheven en werden deze landen zelfstandig. Op [[22 maart]] [[1945]] werd de [[Arabische Liga]] gevormd. In 1946 werd het koninkrijk [[Jordanië]] onafhankelijk.
=== Arabisch-Israëlisch conflict ===
{{Zie ook|[[Arabisch-Israëlisch conflict]]}}
In [[1917]] was de [[Balfour-verklaring]] uitgegeven, die de [[Joden]] de vorming van een ''Joods Nationaal Tehuis'' in Palestina beloofde. Op 29 november 1947 stemde de [[Algemene Vergadering van de Verenigde Naties]] in met het plan voor de opdeling van het [[mandaatgebied Palestina]] in drie delen: een Joods, een Arabisch en een internationaal bestuurd deel ([[Jeruzalem]] en [[Bethlehem]]). Toen [[Israëlische onafhankelijkheidsverklaring]] werd uitgeroepen, verklaarden de Arabieren, die al decennia tegen de instroom van Joden waren, de oorlog, de [[Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948]]. De [[Joodse vluchtelingen uit de Arabische wereld|Joodse bevolking uit Arabische landen]] vluchtten nagenoeg geheel naar Israël nadat vele pogroms zich tegen hen richtten.
| |||