Milvische Brug: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 50329931 van 84.193.145.15 (overleg) ongedaan gemaakt
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 13:
}}
[[Bestand:Lucchetti Milvio.jpg|{{largethumb}}|In 2006 werd het populair bij stelletjes om hun liefde te bekrachtigen door een [[liefdesslot]] vast te maken aan een van de lantarenpalen op de brug, waarna de sleutel in het water werd gegooid zoals in het verhaal ''[[Ho voglia di te]]'' van [[Federico Moccia]]. In 2007 maakte het stadsbestuur een eind aan de rage omdat de oude brug dreigde te bezwijken onder de last.]]
 
De '''Milvische brug''' [[(Latijn]]: ''Pons Milvius'' of ''Pons Mulvius'', [[Italiaans (taal)|Italiaans]]: ''Ponte Milvio'' of ''Ponte Mollo'') is een [[brug (bouwwerk)|brug]] in [[Rome (stad)|Rome]] over de rivier de [[Tiber]].
 
Regel 21 ⟶ 20:
 
In de [[middeleeuwen]] kreeg de brug de naam Ponte Mollo, een naam die wel verklaard wordt uit het feit dat de brug zou ‘veren’ (Italiaans: ''mollegiare''), maar waarschijnlijk eerder met de erbarmelijke staat van de brug (Italiaans: ''molle'' = slap) te maken had. In de Middeleeuwen werd de brug meerdere keren gerestaureerd. In 1450 werd onder [[paus Nicolaas V]] een restauratie begonnen die in 1457 onder [[paus Calixtus III]] werd voltooid. Houten onderdelen (mogelijk van middeleeuwse reparaties) werden verwijderd, evenals een driehoekig middeleeuws fort (Tripizzone genaamd) aan de noordkant. De brug kreeg vier grote bogen en twee kleinere. Een oude wachttoren aan de noordkant, die oorspronkelijk stamde uit de 3de eeuw, werd gerestaureerd. In 1805 werd de brug door [[Giuseppe Valadier|Valadier]] in opdracht van [[paus Pius VII]] opnieuw gerestaureerd, waarbij de wachttoren zijn huidige boogvorm kreeg. In 1849 werd de brug door [[Giuseppe Garibaldi|Garibaldi]] opgeblazen om de opmars van Franse troepen tot stilstand te brengen. Zijn huidige vorm kreeg de brug bij een nieuwe reconstructie in 1850 onder [[paus Pius IX]]. De brug is nu een voetgangersbrug van 132 m. lang. Aan de zuidelijke opgang staat links een standbeeld van l’Immacolata (door Pigiani uit 1840) en rechts van [[Johannes Nepomucenus|Sint-Johannes Nepomucenus]], die gold als beschermheilige tegen het verdrinken en van mensen die een geheim moeten bewaren.
{{Clearleft}}
 
== Referenties ==