31-toonsverdeling: verschil tussen versies

Huygens is waarschijnlijk op het aantal 31 gekomen door een [[kettingbreuk]] van de middentoons[[kwint]] te formuleren en van de convergenten van de kettingbreuk de meestemeest precieze te kiezen, die tevens nog praktisch uitvoerbaar was. Daar de middentoonskwint een verhouding heeft van <math>\mu = \tfrac{1}{4} \cdot\,^{2}\!\log(5)</math> en de noemer van de reeks convergenten <math>\frac{p_n}{q_n}</math> kleiner moet zijn dan <math>q_{n+1}</math>, ontwikkelt de kettingbreuk zich als volgt: