Monocyt: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k één van de – http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/238/en_een_van_de/, replaced: is één van de → is een van de met AWB
k Linkfix
Regel 3:
[[Bestand:Promonocyte.png|thumb|Promonocyt]]
 
Een '''mono-cyt''' is een ronde of ovale [[witte bloedcel]] (leuko-cyt) en is een deel van het [[immuunsysteem]] van het menselijk lichaam. Het beschermt tegen in het bloed voorkomende ziekteverwekkers en verplaatst zich snel naar geïnfecteerde weefsels. Het is een van de vijf belangrijkste witte bloedcellen. Een monocyt is 12 tot 20 [[micrometer (lengtemaat)|μm]] in diameter en groter dan een [[rode bloedcel]]. Ze worden aangemaakt in het [[beenmerg]] en zijn afkomstig van [[hematopoëse|hemato-poëtische]] ('bloed-makende') [[stamcel]]len. Allereerst wordt een [[monoblast]] gevormd, die zich verder ontwikkelt tot een pro-monocyt ('voorstadium van een monocyt'), waaruit vervolgens de monocyt ontstaat. De helft van de ongedifferentiëerde monocyten worden opgeslagen in de [[milt]] <ref name="Swirski">Swirski FK, Nahrendorf M, Etzrodt M, Wildgruber M, Cortez-Retamozo V, Panizzi P, Figueiredo J-L, Kohler RH, Chudnovskiy A, Waterman P, Aikawa E, Mempel TR, Libby P, Weissleder R, Pittet MJ. (2009). Identification of Splenic Reservoir Monocytes and Their Deployment to Inflammatory Sites. Science, 325: 612-616. {{DOI|10.1126/science.1175202}}</ref><ref>{{en}} [http://www.sciencemag.org/cgi/content/abstract/sci;325/5940/612?maxtoshow=&HITS=10&hits=10&RESULTFORMAT=&author1=nahrendorf&andorexacttitle=or&andorexacttitleabs=or&fulltext=spleen&andorexactfulltext=or&searchid=1&FIRSTINDEX=0&sortspec=relevance&fdate=6/1/2009&tdate=7/31/2009&resourcetype=HWCIT,HWELTR Bron van monocyten]</ref> en de andere helft blijft twee tot drie dagen in het bloed zitten om vervolgens in een weefsel te gaan zitten waar de ongediferentiëerde monocyten zich afhankelijk van het weefsel differentiëren in verschillende [[macrofaag|macrofagen]].
 
De [[celkern]] van een monocyt is onregelmatig van vorm. Soms vertoont de kern één en soms twee indeukingen. De kern kan hoefijzervormig zijn of uit door kernmateriaal verbonden segmenten bestaan. De onregelmatigheid kan nog worden vergroot doordat de kern meestal opgevouwen is. De kernstructuur is fijn, met hier en daar licht gekleurde plekken en donkere punten.