Georges Lemaître: verschil tussen versies

Lemaître richtte zijn aandacht verder op het onderzoek van de [[kosmische straling]], waarvan een deel, zoals volgt uit en voorspeld is in zijn theorie, nog afkomstig moet zijn van de oerknal. Vanaf 1928 waren door de experimenten van [[Walther Bothe]] en [[Werner Kolhörster]] aanwijzingen gevonden dat de [[kosmische straling]] niet uit een soort ultra-doordringende super-[[gammastraling]] bestond - zoals eerst was aangenomen - maar in werkelijkheid uit hoog energetischehoogenergetische geladen deeltjes. In dat geval zouden de deeltjes beïnvloed worden door het [[aardmagnetisch veld]]. Dat zou betekenen dat het aantal deeltjes dat de Aarde bereikt afhangt van de richting en sterkte van dit aardmagnetisch veld. In 1932 voorspelden Lemaître en de Mexicaan [[Manuel Sandoval Vallarta]] dat dicht bij de magnetische evenaar de intensiteit van de kosmische straling lager zou liggen. Ook zou de intensiteit afhangen van de richting waar de deeltjes vandaan kwamen (de ''Lemaître-Vallarta-theorie''). Deze voorspellingen werden spoedig bevestigd door [[Arthur Holly Compton|Arthur Compton]], [[Thomas Hope Johnson]] en [[Luis Alvarez]], waarna algemeen als bewezen werd aangenomen dat de kosmische straling bestond uit geladen deeltjes.