Poerim: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 17:
De Joden uit de toenmalige Perzische hoofdstad [[Susa (Iran)|Susa]] hadden dit namelijk zo gedaan alvorens Ester naar de Perzische koning had durven toe te gaan om hem te informeren over de boosaardige plannen van Haman. Het was namelijk gebruik in het Perzische Rijk dat men niet zomaar uit zichzelf naar de koning mocht gaan en als men dat wel deed, liep men het risico ter dood te worden gebracht. Vandaar die voorbereiding door middel van het vasten, een algemeen gebruik bij de [[Joden]] waardoor men de hulp van God tracht(te) af te smeken.
[[Bestand:Purim In Mahne Yehuda.jpg|thumb|Verklede mensen en [[hamansoren]]]][[Bestand:Purim revellers in costume.jpg|thumb|Afbeelding uit [[1657]]]]
Het feest heeft verder een uitbundig en vreugdevol karakter, en is vol met vrolijke liedjes en verkleedpartijen. Er bestaat de verplichting een feestmaaltijd te consumeren. Men eet speciale gerechten zoals [[Hamansoren]] (driehoekige koekjes gevuld met [[chocoladepasta]]/[[dadel]]pasta met/zonder nootjes, of [[blauwmaanzaad|maanzaad]]) en men geeft vrienden minimaal twee eetbare gerechten (aangeduid met het Jiddisje wpoordwoord ''sjlachmones'') en er wordt geld gegeven aan arme mensen, dit laatste uit een oogpunt van "[[tsedaka]]", dat wil zeggen rechtvaardigheid in combinatie met liefdadigheid.
 
Terwijl het jodendom de rest van het jaar, behoudens voor het heiligen van sjabbat en feestdagen, het gebruik van [[alcoholische drank]]en niet aanmoedigt, bestaat het gebruik onder sommigen om op Poerim zoveel alcohol te consumeren dat men geen onderscheid meer kan maken tussen de slechte Haman en de gezegende Mordechai. Anderen bereiken dit door even te [[slapen]] - een slapend persoon kan dit onderscheid immers net zomin maken als iemand die [[dronken]] is. Anderen doen geen van beiden.