Nieuwnederlands: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Appmathphys (overleg | bijdragen)
→‎18e-19e eeuw: Bronloos, leek voor een deel OO en had nagenoeg niets met het onderwerp van dit artikel te maken. Als het al ergens hoort, dan niet hier
Regel 31:
*De staatsgrens tussen Nederland en Duitsland, door een historisch toeval tot stand gekomen, wordt langzaam een echte taalgrens. Niet langer gaan de dialecten daar volledig vloeiend in elkaar over: het [[dialectcontinuüm]] is verbroken.
*De uitspraak van de standaardtaal verandert doordat mensen die eerst door het onderwijs met de standaardtaal in contact komen het woordbeeld als uitspraaknorm gaan gebruiken. Zo verdwijnen rond 1900 oude beschaafde uitspraakvormen als "mèrel", "kèrel" en "wèreld", en tegenwoordig vormen als "seventig" en "feertig".
*Er doet zich – desalniettemin – een sterke vertraging van de taalverandering voor. De standaardtaal werkt voornamelijk conserverend. Wij zouden (afgezien van het onderwerp) veel makkelijker een gesprek kunnen voeren met iemand uit 1850 dan die laatste persoon met iemand uit 1700. Een opmerkelijke uitzondering op deze tendens vormt de huidige mode onder de (randstedelijke) elite om opzettelijk [[vulgarisme]]n uit de Hollandse stadsdialecten te imiteren, het zogenaamde [[Poldernederlands]].
*Het zich meester maken van een standaardtaal vergemakkelijkt ook het leren van andere standaardtalen. Het Frans, later het [[Duits]] en nog later het [[Engels]] verrijken de taal met vele woorden. Dit proces leidt echter tot taalfouten, de zogenaamde [[barbarisme]]n. Sommige daarvan raken volledig ingeburgerd.
 
==Vlaanderen==