Kalkzandsteen: verschil tussen versies

Het wordt in de gewenste vorm onder hoge druk geperst uit een mengsel van 92% [[zand]], ca. 7% [[ongebluste[http://inmiddels%20gebluste%20kalk kalkhttp://www.xella.nl/productie_1549.php]]] en 1% water. De zo gevormde stenen, blokken of elementen (vormelingen) worden op een geheel stalen traversewagen gestapeld en in een autoclaaf geplaatst. Dit is een grote, liggende cilindervormige stoom/hardingsketel, die afgesloten kan worden.

De ketel wordt [[vacuüm]] gezogen en in plaats van lucht wordt er stoom in gelaten, bijvoorbeeld 8 tot 12 uur lang met een druk van 10 tot 12 atmosfeer en een temperatuur van 180 tot 200°C. De tijdsduur en de druk zijn afhankelijk van het volume van de te verharden producten. Er treedt een [[chemische reactie]] op tussen de ongebluste kalk en het oppervlak van de zandkorrels. Het zo ontstane [[calciumhydrosilicaat]] zorgt ervoor dat de zandkorrels stevig aan elkaar hechten. Het zand neemt dus actief deel aan de verharding. Bij bijvoorbeeld metsel[[mortel (betontype)|specie]] en [[beton]] is zand slechts een [[vulmiddel]]. De [[dichtheid (natuurkunde)|dichtheid]] bedraagt ca. 1750 kg/m³ en door toevoeging van gemalen basalt kan de dichtheid worden verhoogd naar ruim 2200 kg/m³. De elementen worden dan hoogbouw- of massa-elementen genoemd.