Waterkracht: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 4:
Tegenwoordig wordt vrijwel alle waterkracht omgezet in elektriciteit in [[waterkrachtcentrale]]s, in het verleden werd de opgewekte mechanische energie ook wel meteen gebruikt, bijvoorbeeld om water op te pompen met een [[Watermolen (door water aangedreven molen)|watermolen]].
==Achtergrond ==
Het gebruik van waterkracht is al eeuwen oud. Reeds in het [[Oude Egypte]] en [[Mesopotamië]] werd waterkracht gebruikt voor [[irrigatie]]. In [[India]] en het [[Romeinse Rijk]] kende men reeds systemen om [[Watermolen (door water aangedreven molen)|molens]] en [[waterrad|wielen]] aan te drijven met waterkracht. In China werden sinds de [[Handynastie]] watermolens op grote schaal toegepast, bijvoorbeeld voor het delven van erts.
Tegenwoordig kent men waterkracht vooral van [[waterkrachtcentrale]]s, waarin stroom wordt opgewekt. Dit principe werd voor het eerst toegepast in 1886 door [[Westinghouse]] en [[William Stanley Jr.|Stanley]]. Een [[stuwdam]] kan smelt- en regenwater opvangen in een kunstmatig meer. Een [[waterkrachtcentrale]] met stuwdam levert vooral bij grote hoogteverschillen ([[Noorwegen]], [[Zwitserland]], [[Oostenrijk]], [[Frankrijk]]) veel vermogen. Een [[riviercentrale]] heeft geen waterreserve om de schommelingen in het [[debiet]] op te vangen.
Bij een [[pompcentrale]] of [[spaarbekkencentrale]] wordt water in de daluren opgepompt naar hoger gelegen bekkens. Tijdens de piekuren stroomt het water terug en drijft de turbines aan. Op deze manier kan men elektriciteitscentrales die bij voorkeur op constant vermogen draaien (met name kolencentrales en kerncentrales) economisch beter benutten.
== Berekeningen ==
| |||