Anjou (provincie): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 15:
==Geschiedenis==
 
In de late negende en de vroege tiende eeuw de eigenden de [[burggraaf|burggraven]] het [[graaf (titel)|grafelijke]] gezag toe en maakten van Anjou een autonoom erfelijk vorstendom. De eerste dynastie van de [[Huis Anjou|graven van Anjou]], het huis van [[Ingelgerius]], heerste tot 1205. In 1131 werd graaf [[Fulco V van Anjou]] de [[Koninkrijk Jeruzalem|koning van Jeruzalem]]; in 1154 werd zijn kleinzoon, [[Hendrik II van Engeland|Hendrik]] [[koninkrijk Engeland|koning van Engeland]] (het latere koninklijke [[Huis Plantagenet]]). Henry en zijn opvolgers heersten over een gebied dat zich uitstrekte van [[Ierland (eiland)|Ierland]] tot aan de [[Pyreneeën]], het [[Angevijnse Rijk]]. Het rijk werd opgebroken door de [[koninkrijk Frankrijk|Franse koning]] [[Filips II van Frankrijk]], die een groot deel van het Franse deel van het rijk met inbegrip van Anjou in 1205 veroverde.Verdrag van Parijs (1259)
 
Het graafschap Anjou was tussen 1205 en 1246 verenigd met het [[kroondomein]] [[Île-de-France]], nadien werd het graafschap omgezet in een [[apanage]] voor broer van de koning, [[Karel I van Napels|Karel I van Anjou]]. Deze broer vestigde de tweede Anjou-dynastie, [[Huis Anjou-Sicilië]], een tak van het [[Huis Capet]], vestigde zich op de [[koninkrijk Napels|troon van Napels]] en [[Koninkrijk Hongarije (1000-1526)|Hongarije]]. Het graafschap Anjou zelf werd opnieuw herenigd in 1328 met het koninklijk domein.