Versie van 25 jul 2017 02:13 bewerken InternetArchiveBot (overleg \| bijdragen) bots 511.878 bewerkingen 2 bron(nen) gered en 0 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.4.2) ← Oudere bewerking		Versie van 17 okt 2017 20:19 bewerken ongedaan maken Bdijkstra (overleg \| bijdragen) interfacemoderatoren, moderatoren 130.459 bewerkingen k sjabloon:ISBN met AWB Nieuwere bewerking →
Regel 136: Een derde reden achter de aanleg van een station in het groen had te maken met de agrarische ontwikkeling van een dergelijk gebied (de aan en afvoer van groenten, veevoer, graan). In de laatste decennia is het recreatieve gebruik sterker naar voren gekomen en liggen de stationnetjes op de route van het Pieterpad. De laatste ontwikkeling is de verdere uitbouw tot kleinere knooppunten die meerdere functies in zich huisvesten. Maar ook hier blijft de kern de multimodale functie van een dergelijke locatie. Hiermee wordt een groen station een soort groen voorhalte station, maar wel in een hoogwaardige groene omgeving. De omgeving wordt daarmee een extra kwaliteit gecreëerd en uitgebouwd, voor de ontwikkeling van nieuwe (kleinschalige) functies. Hierbij moet worden gedacht aan [[Vereniging voor Vreemdelingenverkeer\|VVV]]-kantoortjes, maar ook voor een locatie voor de verkoop van bankdiensten, ~~e.d.~~en dergelijke Deze nieuwe trends hebben voor het [[InnovatieNetwerk]] [[Groene ruimte]] de basis gelegd onder een denkproces rond de [[ontsluiting (planologie)\|ontsluiting]] en de bereikbaarheid van het buitengebied, waarbij de stationnetjes een centrale rol kunnen en vervullen De architect van een stationsgebouw zal, indien daarvoor tenminste de financiële ruimte beschikbaar is, ernaar streven om het gebouw een duidelijke "blikvanger" te laten zijn. Met name in het laatste decennium van de 20e eeuw zijn in Nederland een aantal stations gebouwd die door diverse "gimmicks" duidelijk meer zijn dan de collectie ruimten die ze omvatten. Te noemen zijn onder meer [[Station Rijswijk\|Rijswijk]] (waar de sporen onder het maaiveld liggen), [[Station Rotterdam Blaak\|Rotterdam Blaak]] (dat theoretisch slechts de toegang behoeft te geven tot een verder geheel ondergronds station), Enschede Drienerlo en [[Station Arnhem Velperpoort\|Arnhem Velperpoort]]. Regel 147: Een Belgisch voorbeeld van een zeer modern station is het nieuwe [[Station Luik-Guillemins]], ontworpen door de Spaanse architect [[Santiago Calatrava]]. Stationsgebouwen zijn soms een opmerkelijk kort leven beschoren. Waar een Nederlands woonhuis, met enige aanpassingen, vaak een eeuw meegaat, kan de levensduur van een station soms beperkt zijn tot enkele decennia. Te noemen zijn het vorige [[Station Amsterdam Sloterdijk\|Amsterdam Sloterdijk]] (geopend 1956, gesloopt 1985), [[Station Gouda\|Gouda]] (1948-1983), [[Station Assen \|Assen]] (1989-2016), [[Station 's-Hertogenbosch\|'s-Hertogenbosch]] (1952-1996, hoewel de oorspronkelijke perronoverkapping geheel gerestaureerd is) alsmede, als voor zover bekend recordhouder in Nederland, het eerste [[station Schiphol Airport]] uit 1978, dat reeds in 1993 plaats moest maken voor de uitbreiding van de luchthaventerminal ([[Schiphol Plaza]]). == Voorzieningen op stations == Regel 210: {{Appendix\|2= * H. Romers, De Spoorwegarchitectuur in Nederland, 1841-1938, Zutphen 1981. {{ISBN \|90-6011-366-7}} * C. Douma, Stationsarchitectuur in Nederland, 1938-1998, Zutphen 1998. {{ISBN \|90-5730-009-5}} * L. van Paddenburg en J.G.C. van de Meene, Spoorwegstations in Nederland, Deventer, 1981. {{ISBN \|90-201-1379-8}} * Stationnementen, Oude en Nieuwe Spoorwegstations in Hedendaagse Beelden. Victor M. Lansink, Europese Bibliotheek, Zaltbommel, 2001. {{ISBN \|90-288-3518-0}} {{References}} }}

Spoorwegstation: verschil tussen versies