Pinda: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
A. ter Hoek (overleg | bijdragen)
k Wijzigingen door 82.148.199.98 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Happytravels
Regel 32:
 
== Consumptie ==
Ongebrande (rauwe) pinda's kunnen gepeld en gegeten worden. Voor menselijke consumptie is het echter gebruikelijk rijpe pinda's eerst te branden. Vooral in de winter worden ze wel ongepeld gebruikt (en dikwijls aangeregen) als voedsel voor wilde [[vogels]].
Met name in de zuidelijke staten van de Verenigde Staten worden niet geheel rijpe ("groene") pinda's ook in de schil gekookt. Ze worden daarbij zacht zoals bonen en worden gegeten met wat zout of ook wel scherper gekruid (cajun).
 
De pinda's voor consumptie worden gepeld en kort [[blancheren|geblancheerd]] zodat het vliesje loslaat. Hierna worden ze gebrand of vermalen tot [[pindakaas]]. Ook [[pindasaus]] en [[pindasoep]] worden van pinda's gemaakt. Pinda's worden zowel in zoete als in hartige gerechten gebruikt, of los gegeten, vaak gesuikerd of bestrooid met zout. Ook worden ze veel verwerkt in [[koekje]]s, [[borrelnootje]]s en andere [[snack]]s.
[[Bestand:Arachis hypogaea2.jpg|thumb|left|Jonge pindaplant in de [[Botanische Tuin TU Delft]]]]
 
De belangrijkste brandstof in een pinda is vet. Pinda's zijn veel vetter dan de zaden van andere peulvruchten.
 
== Pinda-allergie ==
Een pinda-allergie kan zeer ernstig zijn en de dood tot gevolg hebben; sommigen reageren zelfs al zeer heftig op de geur van pinda's.
te melden.
 
De beruchtste [[allergeen|allergenen]] die de pinda bevat, zijn drie suikereiwitmoleculen die 'Ara h 1', 'Ara h 2' en 'Ara h 3' worden genoemd. Vooral het [[proteïne|eiwitgedeelte]] van deze moleculen veroorzaakt de allergische reactie.
Een aantal van de [[koolhydraat|suikergroepen]] echter maakt dat veel patiënten met een pinda-allergie ook een positieve uitslag vertonen bij allergietesten voor andere peulvruchten. Dit wordt 'kruisreactiviteit' genoemd. Dit fenomeen is niet zelden de oorzaak van onnodig zware vermijddiëten. Slechts zelden heeft een patiënt met pinda-allergie namelijk ook echt een bijkomende allergie voor andere peulvruchten zoals [[sojaboon|sojabonen]], [[boon|bonen]] of [[erwt]]en.
 
[[Bestand:Koeh-163.jpg|thumb|left|''Arachis hypogaea''; uit Koehler (1887)]]
Kruisreactiviteit maakt tevens dat veel patiënten met graspollenallergie ([[hooikoorts]]) een positieve [[allergietest]] vertonen voor pinda's, zonder dat het eten van pinda's bij hen daadwerkelijk klachten veroorzaakt. Een positieve pinda-allergietest betekent dus niet altijd dat er daadwerkelijk sprake is van een pinda-allergie.
 
Bij een allergie voor pinda's (en/of soja) is het belangrijk dat er ook gekeken wordt naar een allergie voor [[lupine]] (''Lupinus''). Lupine is net als de pinda een lid van de [[vlinderbloemenfamilie]] (Leguminosae). Vaak hebben mensen met een lupineallergie ook antistoffen tegen pinda's in hun bloed. Een lupinereactie kan ook op zichzelf voorkomen, zonder pinda-allergie, maar uitsluiting daarvan is zeer belangrijk, omdat de voedselindustrie sinds de jaren negentig steeds vaker lupinemeel verwerkt in voedingsmiddelen als pasta's, koekjes, pannenkoekenmeel en snacks. Lupinemeel wordt gezien als een goede vervanger van genetisch gemodificeerde soja. Onnodig lupine vermijden zou dan een zeer grote beperking op het voedselaanbod betekenen. Sinds december 2008 hebben fabrikanten de plicht de aanwezigheid van lupine in hun product te melden.
 
== Voedingswaarde ==