Lou Manche: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
k bein → beïn
Regel 19:
Manche was een zoon van huisschilder Louis Emile Manche sr. (1886-1973) en Adriana Maria van Nispen (1887-1978). Hij trouwde met Johanna Angelina (Anna) Janssen.
 
Hij studeerde bij onder anderen [[August Falise]] en [[Piet Slager jr.]] aan de Koninklijke School voor Kunst, Techniek en Ambacht in [['s-Hertogenbosch]] en vervolgens aan de Amsterdamse [[Rijksakademie van beeldende kunsten]] onder [[Richard Roland Holst]]. [[Kunstkritiek|Kunstcriticus]] [[Jos de Gruyter]] noemde hem in 1939 "een door Charles Eyck beinvloedbeïnvloed, decoratief-religieus talent".<ref>[[Jos de Gruyter|Gruyter, J. de]] (1939), [http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010018699:mpeg21:a0176 "Balistraat 2H"], ''[[Het Vaderland]]'', 19 oktober 1939</ref> Tot 1954 woonde Manche in Nijmegen, waarna hij een atelier opende in het [[kasteel Nieuwenbroeck]] in [[Beesel (plaats)|Beesel]], vanaf 1961 woonde hij in [[Best]] en in 1968 verhuisde hij zijn atelier ''De drie poortjes'' naar [[Veldhoven]].
 
Manche illustreerde een aantal kinderboeken en maakte diverse christelijk-religieuze werken, waaronder [[glas in lood|glas-in-loodramen]] en wandreliëfs. Hij was lid van onder meer de [[Algemeen Kristelijk Kunstenaarsverbond|Algemene Katholieke Kunstenaars Vereniging]] en de Stichting Pro Arte Christiani. Rond 1973 was hij een van de initiatiefnemers van de Kempische Kring van Keramisten.