Hechting (psychologie): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Versie 49541167 van Filipp Gierasimov (overleg) ongedaan gemaakt
Middele afstand tussen Mercurius en de zon : 57 000 000 kilometers.
Regel 1:
[[Bestand:MaternalBond.jpg|thumb|Volgens Bowlby zijn kinderen 'voorgeprogrammeerd' om een hechtingsrelatie aan te gaan met hun vaste verzorgers.]]
 
'''Hechting''' (''attachment'') is de duurzame [[affectie]]ve relatie tussen een [[kind (leeftijdsgroep)|kind]] en één of meer [[opvoeder]]s. ''Veilig'' gehechte kinderen zullen in perioden van [[stress]] de nabijheid zoeken van personen aan wie zij zijn gehecht. In een onbekende situatie zijn zulke personen de uitvalsbasis waarvandaan zij de omgeving verkennen. ''Onveilig'' gehechte kinderen klampen zich vast aan hun verzorger, of ze gedragen zich juist heel onverschillig en zelfstandig, ongeacht of de situatie stressvol is of niet. Alle kinderen hebben een gehechtheidsrelatie met hun opvoeders, maar onveilig gehechte kinderen krijgen veel vaker te kampen met leer- of relatieproblemen, zijn lastig aanspreekbaar, en ontwikkelen een laag gevoel voor [[eigenwaarde (psychologie)|eigenwaarde]].
 
== Hechtingstheorie ==
[[John Bowlby]] formuleerde in de [[1940-1949|jaren 40]] en [[1950-1959|50]] van de 20ste eeuw zijn hechtingstheorie<ref>Deze paragraaf is gebaseerd op [[Rien van IJzendoorn|Van IJzendoorn, M.H.]], [[L.W.C Tavecchio]], F.A. Goossens, M.M. Vergeer (1988). Opvoeden in geborgenheid – Een kritische analyse van Bowlby’s attachmenttheorie, Van Loghum Slaterus, Deventer.</ref> op basis van studies naar jeugddelinquenten en zijn werk op een school voor sociaal-emotioneel onaangepaste kinderen. Zijn vooronderstelling is dat kinderen genetisch 'geprogrammeerd' zijn om zorg te verkrijgen in de periode van kinderlijke hulpeloosheid. Dit doen zij door bijvoorbeeld te huilen of nabijheid van vaste verzorgers te zoeken. Hij concludeerde dat een langdurig afwezige band tussen moeder en kind in de eerste drie levensjaren leidt tot een onomkeerbaar negatief effect op de geestelijke gezondheid van het kind.