Jeugdcultuur: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
k Wijzigingen door 81.82.249.202 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door 81.82.248.221
Regel 3:
Jeugdculturen kunnen voor jongeren een middel zijn om een (sociale) identiteit te ontwikkelen. Door diverse ontwikkelingen na de [[Tweede Wereldoorlog]], zoals [[ontzuiling]] en [[Secularisering|ontkerkelijking]] van een toen als gevolg van de [[geboortegolf]] numeriek plots sterk vertegenwoordigde jeugd, die daardoor ook voor het eerst een economisch relevante groep vertegenwoordigde, is de identiteitsontwikkeling van jongeren meer en meer een doe-het-zelfproces geworden. Waar voordien de volwassenen als rolmodel dienden, werden dat juist groepen leeftijdgenoten. Zo ontstonden jeugdculturen die jongeren in staat stellen verschillende rollen aan te nemen en uit te proberen.
 
[[Muziek]] is een belangrijk identificatiemiddel voor jongeren. Het begin van jeugdcultuur wordt daarom weleens vastgesteld op 12 april [1954420]{{Bron?||2017|07|02}}: die dag nam [[Bill Haley]] de plaat ''[[Rock Around the Clock (nummer)|Rock around the clock]]'' op. Dit is het moment van een muzikale ommekeer: er ontstond een nieuwe muziek voor de jeugd, die de volwassenen provocerend in de oren klonk. In [[1956]] komt de film ''[[Rock Around the Clock (film)|Rock around the clock]]'' uit, met daarin live-optredens van onder andere Bill Haley, [[the Platters]] en [[Tony Martinez]]. Na ernstige ongeregeldheden in [[Engeland]] (4 september 1956), sloeg ook in [[Nederland]] de vlam in de pan. Het was het begin van een jeugdculturele stroming die zich afzette tegen de wereld van de volwassenen.
 
In de [[1960-1969|jaren zestig]] leeft sterk het gevoel dat jeugdcultuur één ongedeelde groep is die ageert tegen de volwassen cultuur. Maar al heel snel versplintert de jeugdcultuur in diverse [[Subcultuur|jeugdsubculturen]].