Haarlemmer Houttuinen: verschil tussen versies

[[Bestand:Haarlemmer Houttuinen 013.JPG|thumb|300px|Haarlemmer Houttuinen met de [[Posthoornkerk]]]]

 

Sinds het begin van de aanleg van de [[Grachtengordel (Amsterdam)|Grachtengordel]] werden vanaf 1613 ten noorden van de [[Haarlemmerdijk]] terreinen aangewezen voor houtopslag, zogenaamde houttuinen. Het karakter van een straat ontstond toen de kade in de [[19e eeuw]] werd verbreed en met huizen bebouwd. Met de aanleg van het [[Westerdok]] in 1832 werd de kade afgesloten van het open water van het [[IJ (water)|IJ]]. Met de aanleg van de spoorlijn tussen de [[Singelgracht (Amsterdam)|Singelgracht]] en het (latere) [[Station Amsterdam Centraal|Centraal Station]] werd hier in 1878 een spoorwegviaduct gebouwd. De strook tussen de spoorlijn en de Haarlemmerdijk werd volgebouwd met [[arbeiderswoning]]en. Treinreizigers die vanuit de richting Haarlem de stad Amsterdam binnen reden, kregen als eerste indruk de achterkanten van deze armoedige woningen.

 

Na bijna een eeuw werd deze buurt vanaf 1969 gesloopt om ruimte te maken voor een nieuwe brede autoweg, die bedoeld was als onderdeel van een doorgaande weg vanaf de [[Haarlemmerweg]] via [[Haarlemmerplein]] – Haarlemmer Houttuinen – [[Prins Hendrikkade]] – [[Nieuwmarktbuurt]] – [[Weesperstraat]] – [[Wibautstraat (Amsterdam)|Wibautstraat]] naar de [[Gooiseweg]].<ref>[https://anderetijden.nl/aflevering/161/Stad-op-de-schop Stad op de schop - De Haarlemmer Houttuinen], [[Andere Tijden]], 6 november 2011</ref> Een deel van deze route is ook daadwerkelijk gerealiseerd, maar doordat na [[Nieuwmarktrellen|protesten]] de weg door de Nieuwmarktbuurt er uiteindelijk niet is gekomen, is de weg door de Haarlemmer Houttuinen een vreemd element gebleven. Tussen de nieuwe weg en de Haarlemmerdijk werden in de jaren zeventig nieuwe woningen gebouwd naar ontwerp van architect [[Herman Hertzberger]].