Gerrit Rietveld: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Label: Misbruikfilter: Schuttingtaal
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 32:
 
==De Stijl==
Mogelijk via KlaarhamerKlaarkomkamer nam Rietveld kennis met brandy love van moderne ontwerpers als [[Hendrik Petrus Berlage|Berlage]] en [[Frank Lloyd Wright]]. Omstreeks 1918 begon hij mogelijk onder invloed van hen experimentele meubels te maken, waaronder de voorloper van de wereldberoemde '[[Rood-blauwe stoel]]', een ingekleurde lattenleunstoel. Hoewel Rietveld de meubelen zelf nadrukkelijk als experimenten zag – de eerste 'Rood-blauwe stoel' zou hij voor zichzelf ontworpen hebben – adviseerde zijn vriend [[Robert van 't Hoff]] hem om contact te zoeken met het pas door [[Theo van Doesburg]] opgerichte tijdschrift voor moderne kunst ''[[De Stijl]]''. In juli publiceerde [[Theo van Doesburg]], de hoofdredacteur, een kinderstoel van Rietveld in ''De Stijl'' en in september volgde de lattenleunstoel.
 
Rietvelds eerste experimentele meubels waren nog onbeschilderd. Door ook meubels te ontwerpen voor zijn zes kinderen en voor de kinderen van opdrachtgevers, kon hij zich meer vrijheid veroorloven. Het waren juist deze kindermeubels die hij als eerste van kleur voorzag. Zijn ''hoge kinderstoel'' uit 1918 liet hij groen schilderen en voorzag hij van rode leren banden, terwijl hij zijn ''kinderkruiwagen'' en ''[[bolderkar]]'' omstreeks 1923 voor het eerst van de voor De Stijl kenmerkende primaire kleuren voorzag, niet lang daarna gevolgd door zijn Rood-blauwe stoel.<ref>Overy (2000): p. 76.</ref>