Mikojan-Goerevitsj MiG-15: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
links |
k Wijzigingen door 84.197.220.38 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door InternetArchiveBot |
||
Regel 13:
| Startgewicht=4960
| Maxgewicht=6105
| Motor= 1× Klimov VK-1
| Stuwkracht=26
| Topsnelheid=1075 km/
| Klimsnelheid=50
| Actieradius=1200 km, met externe brandstoftanks 1975
| Dienstplafond=15500
| Boordgeschut=2×23 mm [[Nudelman-Rikhter]] NR-23KM kanonnen en 1×37 mm [[NL-37D]] kanon
| Bommen=
}}
De '''MiG-15''' ([[NAVO-codenaam]]: '''Fagot / Midget''') is een [[Sovjet-Unie|Sovjet]]/[[Rusland|Russisch]] [[jachtvliegtuig]] van het ontwerpbureau [[Mikojan|Mikojan-Goerevitsj]] (afgekort MiG).
Het toestel maakte zijn eerste vlucht in [[1948]] en werd aangedreven door een kopie van de [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] [[Rolls-Royce Limited|Rolls-Royce]] Nene motor, die de Britten in een wat naïeve bui hadden geleverd.
Het toestel had een groot succes in de [[Koreaanse Oorlog]] in de [[1950-1959|jaren 50]], waar het beter was dan zijn [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] tegenstanders. Het toestel wordt tot
Van dit toestel zijn er vele duizenden gebouwd, waaronder in licentie in [[Polen]], het toenmalige [[Tsjechoslowakije]] bij [[Aero Vodochody|Aero]] en [[Avia (Tsjechië)|Avia]] als ''S-102'' en ''CS-102'' en in zeer grote aantallen in China.
De U-MiG 15 is een twee-persoons trainerversie van de MiG-15 jager. Het toestel was in geregeld gebruik bij de Russische luchtmacht, niet alleen in Rusland zelf, maar ook in de toenmalige satellietstaten. De verschillen met de jager-versie zijn: een dubbele cockpit en de afwezigheid van de 3-kanonsbewapening in de neus. De 'omhulsels' op de vleugels zijn bedoeld
== Varianten ==
| |||