Dialect: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Kwaremont (overleg | bijdragen)
Kwaremont (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 4:
===De volksaardige betekenis===
 
In het dagelijks taalgebruik worden taalvariëteiten met een klein en streekgebonden aantal sprekers vaak als varianten beschouwd van een standaardtaal waar ze nauw aan verwant zijn. Dit is een omkering van oorzaak en gevolg. Dialecten vloeiden niet voort uit een standaardtaal, zoals sommigen denken een correcte taal, waardoor ze als afbuigingen of vervormingen gezien zouden kunnen worden. Een standaardtaal is ontstaan door systematisering en cultivering van een bepaald dialect, watdat daartoe de geëigende eigenschappen hadbezat indoor eende hogere maatschappelijke, politieke en economische status van de sprekers van datzijn sprekers, en ook door een gunstige centrale ligging en verstaanbaarheid voor de sprekers van aangrenzende dialectdialecten. BepalendVoor het ontstaan van de Nederlandse standaardtaal waren voor de 17de eeuw vooral zuidelijke dialecten bepalend, en daaronder uiteindelijk het Antwerps in de eerste plaats. Pas sinds de 17de eeuw is het Hollands bepalender geworden, hoewel op basis van de oudere zuidelijke grondslagen. Als bepalend voor de 'mate' van dialectisch zijn van een variëteit, gelden dan ook doorgaans sociale criteria alszoals de mate van verschriftelijking, het sociale aanzien, de mate van politieke zelfstandigheid van het gebied waarin de variëteit wordt gesproken en de mate van afwijking van een standaardtaal.
 
In de taalkunde wordt het begrip dialect in deze betekenis liever vermeden, omdat het gebruik ervan het wijdverbreide misverstand voedt dat er een natuurlijk verschil tussen 'hogere' variëteiten ('talen') en 'lagere' variëteiten ('dialecten') zou bestaan. De term die in de taalkunde voor variëteiten met een klein geografisch bereik wordt gehanteerd, is [[streektaal]].