Theoretische chemie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k wordt aan elkaar geschreven
schrödingervergelijking met kleine letter in Van Dale (2015).
Regel 7:
 
==De berekening==
De [[kwantummechanica|kwantummechanische]] berekening bestaat uit het oplossen van de [[Schrödingervergelijkingachrödingervergelijking]]: in zijn simpele vorm <math>H\Psi = E\Psi</math>. Dit komt neer op het bepalen van de [[eigenwaarde (wiskunde)|eigenwaarde]]n en [[eigenvector]]en van de energie-operator (de [[hamiltoniaan]] ''H'') van het systeem. De eigenwaarden zijn de mogelijke energieniveaus van het systeem, en de eigenvectoren geven aan welke [[golffunctie]]s de deeltjes in het systeem beschrijven.
 
De exacte oplossing van de Schrödingervergelijkingschrödingervergelijking is alleen te bepalen als het systeem slechts één elektron heeft, bijvoorbeeld voor een [[Waterstof (element)|waterstof]]atoom. Zelfs bij twee elektronen (bijvoorbeeld een negatief geladen waterstof[[ion (deeltje)|ion]] of een [[waterstofmolecuul]]) zijn de wisselwerkingen tussen deze twee al zo ingewikkeld dat het alleen mogelijk is om de integralen numeriek op te lossen.
 
In de praktijk bestaat de berekening daardoor uit het uitrekenen van heel veel (miljoenen) conditionele [[integraal|integralen]] over [[golffunctie]]s.
Regel 21:
In theorie moeten zowel de elektronen als de atoomkernen worden beschreven met golffuncties. In de praktijk echter zijn elektronen veel lichter en sneller dan atoomkernen. De berekeningen worden dan ook vaak uitgevoerd op golffuncties uitsluitend voor de elektronen in een systeem. Er kunnen dan verschillende berekeningen worden uitgevoerd als functie van de positie van de atoomkernen. Deze benadering wordt de Born-Oppenheimerbenadering genoemd, naar de twee wetenschappers die haar voor het eerst beschreven.
 
De met behulp van de Born-Oppenheimerbenadering berekende energieniveaus kunnen dan als potentiaal worden meegenomen in de berekening van de Schrödingervergelijkingschrödingervergelijking voor de atoomkernen. Hiermee kunnen reactiesnelheden worden voorspeld.
 
Eén en ander wordt uitgewerkt in de [[computationele chemie]].