Brandenburger Tor (Berlijn): verschil tussen versies

De '''Brandenburger Tor''' (Brandenburgse Poort) is de belangrijkste poort van [[Berlijn]], gebouwd in [[Neoclassicistische architectuur|neoclassicistische stijl]] in de periode [[1788]]-[[1791]] naar het model van de [[Propyleeën]] (de toegang tot de [[Akropolis]]).<ref>Capitool Reisgidsen - Duitsland. Uitgeverij Unieboek | Het Spectrum bv., Houten - Antwerpen, 2011. ISBN 9789041033123</ref> De poort staat aan de [[Pariser Platz]] in het stadsdeel [[Berlin-Mitte|Mitte]] en vormt de afsluiting van de boulevard [[Unter den Linden]]. Aan de westzijde van de poort gaat de weg verder als [[Straße des 17. Juni]].

 

 

 

De poort is 26 meter hoog, 65,5 meter breed en 11 meter diep. Het beeld op het gebouw, een [[quadriga]] (tweewielige wagen met vier paarden), een beeldhouwwerk van [[Johan Gottfried Schadow]], werd in [[1806]] meegenomen door [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] naar [[Parijs]] als oorlogsbuit<ref>Dunton, Larkin (1742). ''The World and Its People''. Silver, Burdett. p. 188.</ref>. Het is acht jaar later door een Duitse maarschalk teruggebracht naar [[Duitsland]] en uitgeroepen als symbool van de overwinning. Sindsdien draagt de godin een staf met daarop een Pruisische adelaar en een ijzeren kruis met een lauwerkrans. Het beeld dat er nu op staat, een Griekse strijdwagen met daarin de godin [[Victoria (mythologie)|Victoria]], is een replica. Het oorspronkelijke beeld is verloren gegaan tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]]. De replica is gemaakt met een tijdens de Tweede Wereldoorlog gemaakte gipsafdruk, die in het depot stond van de Berlijnse Firma Noack.