Eed van Straatsburg: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
De '''Eed van Straatsburg''' ([[842]]) is een [[alliantie]] tussen de halfbroers [[Lodewijk de Duitser]] en [[Karel de Kale]] tegen hun (half)broer en [[keizer]] [[Lotharius]].
 
==De achtergrond==
De oorsprong van het conflict lag bij keizer [[Lodewijk de Vrome]], vader van de drie vechtersbazen, die te allen prijze de eenheid van zijn rijk wilde bewaren. Dit druiste echter in tegen de [[Franken|Frankische]] traditie, volgens dewelke iedere zoon recht had op een deel van de bezittingen van zijn vader. Met de [[Ordinatio Imperii]] vaardigde [[Lodewijk de Vrome|Lodewijk]] in [[817]] zijn oplossing voor dit probleem uit : het bepaalde dat [[Lotharius]] [[keizer]] en opperkoning zou worden, met zijn twee broers [[Lodewijk de Duitser]] en [[Pepijn van Aquitanië]] als onderkoningen.
 
[[Lodewijk de Vrome]] ondergroef evenwel eigenhandig zijn eigen regeling, door in [[823]] ee vierde zoon te verwekken : [[Karel de Kale]]. Door zijn wens om ook dit kind in zijn erfenis te betrekken, vergrootte hij enkel maar de weerstand tegen zijn Ordinatio : [[Lodewijk de Duitser]] en [[Pepijn van Aquitanië]] zagen zo al de positie van onderkoning niet zitten, en nu zou bovendien hun erfdeel nog ingekrompen worden ook !
 
De situatie werd enigszins ontmijnd doordat Pepijn in [[838]] twee jaar vóór zijn vader kwam te overlijden en het aantal erfgenamen werd teruggebracht tot drie. NaDeze verwierpen de dood[[Ordinatio Imperii]] van hun vader en werkten op [[30 mei]] [[839]] in het Akkoord van Worms een nieuwe erfregeling uit; elk ging daarna zijn toekomstige landen betrekken. Nadat [[Lodewijk de Vrome]] in [[840]] was gestorven, eiste [[Lotharius]] als oudste zoon evenwel alsnog de uitvoering van de [[Ordinatio Imperii]]. De twee anderen weigerden, waarna Lotharius met hen de strijd aanbond;, hij werd evenwel verpletterend verslagenmaar in de [[Slag841]] vante [[Fontenay]]verpletterend verslagen werd. Hij bleef echter gevaarlijk voor de overwinnaars [[Lodewijk de Duitser]] en [[Karel de Kale]], zwoerendie daaropnu hun onderlinge geschillen vergaten en op [[14 februari]] [[842]] plechtig en voor hun verenigde legers de Eed van Straatsburg, waarinzwoeren. ze Daarin beloofden ze om elkaar blijvend bij te staan;, daarna waswaarna voor [[Lotharius]] het kalf helemaal verdronken was.
 
In die zin is de Eed van Straatsburg de rechtstreekse aanleiding tot het [[Verdrag van Verdun]] van [[843]], waardoor [[Karel de Grote]]s Frankische eenheidsrijk werd gesplitst in het [[West-Frankische Rijk|West-]], het [[Midden-Frankische Rijk|Midden-]] en het [[Oost-Frankische Rijk]].
 
==De tekst==
Op basis van het Akkoord van Worms waren de toekomstige koningen alvast in hun erfdeel gaan resideren, [[Karel de Kale]] in de [[Romaans|Romaanse]] landen, [[Lodewijk de Duitser]] in de [[Germaans|Germaanse]], en [[Lotharius]] daar tussenin. Toen de twee eersten elkaar met hun achterban te [[Straatsburg]] ontmoeten, zagen zij zich voor een taalprobleem geplaatst. Daarom werd besloten dat elk van beiden de eed zou zweren in de taal van de andere zijn leger. De teksten zijn overgeleverd door [[Eginhard]].
[[categorie:Verdrag]]
[[categorie:Frankisch Rijk]]