Faillissement (Nederland): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Bijwerken aantal faillissementen |
2 bron(nen) gered en 1 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.5) |
||
Regel 64:
===Salaris van de curator===
Het salaris van de curator wordt betaald uit het gerealiseerde actief. De berekening van het salaris is voorgeschreven in de eerdergenoemde richtlijnen van de Recofa. Het salaris wordt bepaald door het aantal bestede uren te vermenigvuldigen met een basisuurtarief, met een ervaringsfactor en met een factor die afhangt van de hoogte van het gerealiseerde actief. Faillissementen zijn bewerkelijk, zodat de curator er vaak veel uren aan besteedt. Bij voldoende actief kan het salaris van de curator gemakkelijk oplopen tot enkele tienduizenden euro's. Hier staat tegenover dat de curator niets of bijna niets ontvangt voor zijn werkzaamheden indien er geen of bijna geen actief wordt gerealiseerd.
In 2012 was het basisuurtarief van een curator 198 euro.<ref>http://www.advocatenblad.nl/site/magazine/archief/actualiteiten/detail/20089953.html{{dode link|datum=september 2017 |bot=InternetArchiveBot }}</ref>
==Gevolgen voor de failliet==
Regel 117:
==Faillissementsfraude==
[[Faillissementsfraude]] is fraude die gepleegd wordt tijdens een faillissement of door een bedrijf failliet te laten gaan. Door het faillissement kunnen werknemers zonder kosten ontslagen worden, ook blijven schuldeisers - ten onrechte - met lege handen achter. Vaak probeert een ondernemer door failliet te gaan te voorkomen dat hij door crediteuren en de belastingdienst wordt kaalgeplukt. Goederen van de onderneming worden verduisterd (in het geheim opgeslagen) of voor een appel en een ei verkocht aan vrienden. Als het bedrijf vervolgens failliet gaat, is er niets meer te halen. Een andere vorm van fraude is het starten van een onderneming waarna overeenkomsten worden aangegaan, de geleverde goederen worden nooit betaald. Tegen de tijd dat de leveranciers aan de bel trekken, gaat het bedrijf failliet en blijven de leveranciers onbetaald achter. De daadwerkelijke ondernemer blijft meestal buiten schot omdat een [[katvanger]] fungeert als directeur. Bij zo'n katvanger is na faillissement niets te halen, de eigenlijke bestuurder gaat er met het geld vandoor.<ref>[https://web.archive.org/web/20120830233748/http://zembla.vara.nl/Dossier-Geld-en-fraudezaken.2068.0.html?&tx_ttnews%5Btt_news%5D=1623&tx_ttnews%5BbackPid%5D=2067&cHash=5c892ba0e5 Faillissementsfraude voor beginners], Zembla, [[VARA]], 21 november 2005</ref> Geschat wordt dat in Nederland bij ruim 30% van de faillissementen sprake is van fraude, in principe kan de curator dan ingrijpen, maar in meer dan 70% van de gevallen waarin de curator vermoedt dat er sprake is van fraude doet hij niets omdat er naar mening van de curator te weinig te halen valt. Faillissementsfraude kan civielrechtelijk en strafrechtelijk worden aangepakt. Bij de civielrechtelijke aanpak gaat het om het terugbrengen van vermogen in de failliete boedel. Het strafrecht komt aan bod als er sprake is van strafbare feiten, van de frauduleuze faillissementen wordt zo'n 2% onderzocht door het [[Openbaar Ministerie in Nederland|Openbaar Ministerie]].<ref>[https://web.archive.org/web/20090831142917/http://zembla.vara.nl/aflevering-item.3009.0.html
==Aantal faillissementen in Nederland==
| |||