Proclus (filosoof): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Categorie gewijzigd. |
k Wikilink naar het nieuwe 'Hypostase'. |
||
Regel 6:
Hij had een hoge dunk van de [[wiskunde]] en doceerde het onderwerp ook. Hij zag wiskunde echter vooral als 'propedeuse', dat wil zeggen als een goede oefening in het logisch denken, dat daarom zijn nut als voorbereiding had op het filosofisch denken. Hij voerde een [[ascese|ascetisch]] leven, was ongehuwd, at geen vlees en schreef hymnes aan de goden, waarvan er een aantal nog bewaard zijn. Hij was een volgeling van de [[neoplatonisme|neoplatonische filosofie]] zoals die door [[Plotinus]] gesticht en door [[Porphyrius]] en [[Iamblichus (filosoof)|Iamblichus]] rond 300 verder ontwikkeld was.
Proclus trachtte de meest uiteenlopende wijsgerige en godsdienstige voorstellingen te verenigen in één zorgvuldig uitgewerkt systeem. Dat systeem is opvallend door het grote aantal [[hypostase|hypostasen]]. Hypostasen zijn zelfstandig bestaande werkelijkheden. In vergelijking met Plotinus, die drie hypostasen veronderstelde: het Ene, Geest, en Ziel, is het aantal hypostasen aanzienlijk uitgebreid. Proclus bracht allerlei onderverdelingen aan binnen die drie hypostasen. De meeste van die onderverdelingen bestonden in drieën.
Zijn religieuze opvattingen kwamen soms in de weg te staan van zijn natuurwetenschappelijke conclusies. Hij speelde bijvoorbeeld met het idee van [[Hipparchus (astronoom)|Hipparchus]] dat de [[zon]] het middelpunt van het [[zonnestelsel]] was en niet de [[aarde (planeet)|aarde]], om het idee dan te verwerpen op basis van een Chaldese bron, waar hij aan durfde te twijfelen. Toch laat hij in zijn ''Hypotyposis'' zien dat de beschrijving met 'epicycli' van [[Claudius Ptolemaeus|Ptolemeus]] en de 'eccentrics' van Hipparchus aan elkaar equivalent zijn.
| |||