Chloroquine: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
1 bron(nen) gered en 0 gelabeld als onbereikbaar #IABot (v1.5)
Regel 51:
De malariaparasiet bevindt zich in het lichaam binnen in de [[rode bloedcel]]. Hier moet de [[parasiet]] het [[hemoglobine]] afbreken om de voor de parasiet [[essentieel aminozuur|essentiële aminozuren]] te verkrijgen voor de opbouw van zijn eigen eiwitten en zijn eigen metabolisme. Deze processen zijn noodzakelijk voor groei en deling van de parasiet. De vertering vindt plaats in het [[lysosoom]] (maagvacuole) van de parasitaire cel.
 
Tijdens dit proces komt de oplosbare en voor de parasiet giftige verbinding [[Heemverbinding|heem]] vrij. Dit molecule staat bekend onder de naam Fe(II)-[[protoporfyrine]] IX (FP). Om beschadiging door dit voor de parasiet gevaarlijke molecule te voorkomen wordt de heem door de parasiet gepolymeriseerd tot [[hemozoin]] <ref>[https://web.archive.org/web/20060810163059/http://jhmalaria.jhsph.edu/hemozoin/ jhmalaria.jhsph.edu]</ref>, een niet-toxisch molecule. Het hemozoin wordt in het lysosoom opgeslagen als onoplosbare kristallen.
 
Chloroquine komt de rode bloedcel en het lysosoom van de parasiet binnen door simpele [[diffusie]]. Chloroquine wordt in de zure maagvacuole (pH = 4.7) geprotoneerd tot CQ<sup>2+</sup>. In geladen vorm kan chloroquine de membranen niet meer door diffusie passeren. Door de CQ<sup>2+</sup> moleculen worden de hemozoine-meloculen afgeschermd, waardoor verdere polymerisatie niet mogelijk is. Chloroquine bindt ook aan het [[Heemverbinding|heem]] (FP) zelf, waarbij een zeer giftig complex ontstaat (FP-chloroquine) dat de membraanfuncties van de cel verstoort. De gecombineerde actie van FP-chloroquine en FP resulteert in de [[lyse|lysis]] van de cel en uiteindelijk [[autodigestie]]. Uiteindelijk verdrinkt de parasietcel in zijn eigen [[metaboliet]]en.