Oeigoeren: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 67:
Jin confisqueerde land van Oeigoeren en gaf dat aan Han-Chinezen. Dit versterkte al bestaande etnische spanningen tussen Chinezen en Oeigoeren. Het gevolg was de Kumul-opstand, een beweging van Oeigoeren het kanaat weer te herstellen.
Min of meer tegelijkertijd vond een opstand plaats in Khotan. De leiders hiervan wilden een onafhankelijke Oeigoerse staat en de verdrijving van Han-Chinezen, maar vooral Chinese moslims uit Sinkiang. Deze twee opstanden gingen elkaar versterken en resulteerden uiteindelijk in de kortstondige [[Eerste Oost-Turkestaanse Republiek]] (november 1933- juni 1934).
De republiek had een constitutie met twee belangrijke pijlers. De eerste was dat het een islamitische staat zou zijn. In het eerste artikel van de constitutie werd uitgesproken dat de nieuwe staat gebaseerd was en zou handelen op basis van de [[sharia]]. Daarnaast was het gebaseerd op beginselen van de [[jadid|jadistische]] beweging van enkele decennia daarvoor. Het document benadrukte het belang van hervorming van onderwijs en infrastructuur. Het door de republiek beheerste gebied was relatief gering. Het liep van [[Aksu (Xinjiang)|Aksu]] langs de noordelijke rand van het Tarimbekken naar Khotan in het zuiden met [[Kashgar]] als hoofdstad. De republiek werd vernietigd door een strijdmacht van vrijwel uitsluitend Chinese moslims onder leiding van Ma Zhongying, een andere in het gebied aanwezige warlord die in naam verbonden was met de [[Kwomintang]].
| |||