Blokken (boek): verschil tussen versies

De 'blokken' uit de titel verwijzen naar de rationele rechtlijnigheid die de Staat in de architectuur en in de samenleving als geheel doorvoert. Elke ronde vorm (die doet denken aan de menselijke, irrationele vorm) wordt uitgebannen. De Staat zelf is in feite de hoofdpersoon: op een aantal rebellen na, die prompt geëxecuteerd worden, komt in het verhaal geen enkel individu voor.

 

 

Stilistisch is ''Blokken'', samen met ''[[Knorrende Beesten]]'' (1933) en ''[[Bint]]'' (1934) een van de meest extreme voorbeelden van Bordewijks 'gewapend-betonstijl'. De taal is bondig, afgebeten, en wordt gekenmerkt door [[Ellips (stijlfiguur)|ellipsis]] en asyndetische zinsbouw. Beeldspraken en metaforen zijn vaak complex en poëtisch.