Iconoclasme: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Freaky Fries (overleg | bijdragen)
k Wijzigingen door 2A02:1810:A414:F700:FCE1:2B80:FAD1:83DD (Overleg) hersteld tot de laatste versie door [[User:95.130.40.188|95.130.4...
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 8:
 
== De eerste iconoclastische periode: [[730]] tot [[787]] ==
De eerste keizer die het vernielen van de religieuze afbeeldingen gebood was [[Leo III van Byzantium|Leo III de Isauriër]]. Ergens tussen [[726]] en [[730]] gaf hij opdracht een beroemde icoon van [[Jezus (traditioneel-christelijk)|Christus]] die boven de paleispoort in [[Istanboel|Constantinopel]] hing, te verwijderen en te vernielen. Degenen die deze opdracht ten uitvoer brachten, werden volgens Theophanes (in zijn ''Chronographeia'') aangevallen door een groep iconenvereerders of iconodulen. Enkelen zouden zijn vermoord. De bronnen lopen uiteen over de redenen van de keizer om de oorlog te verklaren aan de iconen: sommige geschriften suggereren dat hij het deed om de [[moslim]]s te [[apaiseren]], andere stellen dat Leo de uitbarsting van de vulkaan op het eilandje [[Thera]] zag als een straf van [[God (christendom)|God]] vanwege de in zijn ogen afgodische verering van de afbeeldingen. Hij verbood de iconenverering in ieder geval officieel in een [[edict]] in [[730]]. Dit verbod strekte zich overigens niet uit tot andere afbeeldingen, zoals de beelden van de keizer, of symbolen zoals [[kruis (christendom)|kruisen]] zonder [[Lichaam van Christus|corpus]]. Vreemd genoeg ging Leo vóór zijn beslissing niet te rade bij de Kerk, en hij schijnt werkelijk verbaasd te zijn geweest over de oppositie die hij ondervond.
 
[[Germanus I van Constantinopel]], de toenmalige [[patriarch]], was een iconenvereerder. Het is niet helemaal duidelijk of hij vrijwillig aftrad of werd afgezet. De brieven die uit die tijd van hem bewaard zijn gebleven, spreken nauwelijks over theologische achtergronden. Hij spreekt alleen zijn zorg uit dat, als het vereren van de afbeeldingen inderdaad ongeoorloofd was, de Kerk al een hele tijd in dwaling verkeerd had. Hij was bang dat een dergelijk idee de [[Joden]] en de [[moslim]]s in de kaart zou spelen bij hun inspanningen tegen het [[christendom]].