Enver Pasja: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
dan ook graag de bronnen daar controleren en hier ook toevoegen. |
k Invulling parameters sjabloon |
||
Regel 3:
'''Enver Pasja''' ([[Istanboel]], [[22 november]] [[1881]] - [[Doesjanbe]] ([[Tadzjikistan]]), [[4 augustus]] [[1922]]) was een nationalistisch [[Turkije|Turks]] leider en [[militair]] die droomde van één groot Turks en [[islam]]itisch rijk, de [[Turan]], en die tevens de alliantie samenstelde tussen het [[Duitse Rijk (1870-1918)|Duitse Rijk]] en het [[Ottomaanse Rijk|Osmaanse Rijk]] tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]].
Hij bestreed als militair de [[Griekenland|Grieken]] en de [[Macedonië (regio)|Macedoniërs]] en in 1906 maakte hij deel uit van de [[nationalisme|nationalistische]] groepering [[Jong-Turken]], die twee jaar later na een [[staatsgreep|machtsgreep]] de [[grondwet]] van [[1876]] in ere herstelde. Enver weerhield een jaar later (in 1909) nog een contrarevolutie van [[sultan (rang)|Sultan]] [[Abdülhamit II]] en hij streed ook nog in de [[Italiaans-Turkse Oorlog]] en tijdens de [[Balkanoorlogen|Balkanoorlog]]. Hij heroverde [[Edirne (stad)|Edirne]] op de [[Koninkrijk Bulgarije|Bulgaren]]. In 1911 was hij een van de opdrachtgevers van de [[Armeense Genocide|Armeense Genocide]] en is medeverantwoordelijk voor de dood van 800 000 tot 1,8 miljoen [[Armenen|Armenen]].{{
Op [[23 januari]] [[1913]] pleegde hij een [[staatsgreep]] waardoor het constitutionele bewind moest wijken voor een feitelijke dictatuur van het driemanschap Enver, [[Djemal Pasja|Djemal]] en [[Talaat Pasja]]. Hij werd in [[1914]] in de regering-Talaat minister van Oorlog en opperbevelhebber van het leger.
In [[1918]] zette hij het [[panturkisme|panturkistische]] [[Leger van de Islam]] op dat vocht in de Zuidelijke [[Kaukasus (gebied)|Kaukasus]]. Na de overwinning van de [[Entente|geallieerden]] vluchtte hij naar [[Centraal-Azië]]. Daar wierp hij zich op als de verdediger van de emir van Boechara en organiseerde er de nationalistisch-islamitische [[Basmatsjiopstand]] tegen de [[Bolsjewieken]], uitgaande van zijn panturkistische idee. Hij werd emir van [[Turkestan]], dat tot [[1921]] [[autonomie|zelfstandig]] bleef.
Enver Pasja sneuvelde tegen de Russen op 40-jarige leeftijd. Op welke manier en waar hij precies om het leven kwam is onbekend. Volgens de Armenen zou hij zijn gedood met een pistoolschot door een Armeniër die een [[Basjkieren|Basjkiers]] sovjetregiment leidde in een verrassingsaanval. Sommige Armeense bronnen spreken daarbij van de [[Nagorno-Karabach|Karabachse]] commandant Hakob Melkumian (Yakov Melkumov/Agop Melkumian/Jakob Melkoemjan). Volgens andere bronnen werd hij doodgeschoten terwijl hij een aanval leidde op een mitrailleurnest. Weer andere bronnen spreken dit tegen omdat Enver zoiets roekeloos nooit zou doen.
| |||