Soest (Nederland): verschil tussen versies

De eerste vermelding van het dorp Soest dateert uit [[1028]],<ref>J.H.M. Hilhorst en J.G.M. Hilhorst (2001), [http://books.google.nl/books?id=FnhsRyaQwV0C&printsec=frontcover#PPA15,M1 ''Soest, Hees en De Birkt: van de achtste tot de zeventiende eeuw''], blz. 15, Uitgeverij Verloren, Hilversum. ISBN 978-90-6550-652-8</ref> maar in [[2004]] vierde het dorp zijn 975-jarig bestaan. Soest ontstond als een kolonie uit het dichtbijgelegen [[Amersfoort]]. De eerste boeren vestigden zich op de zuidoosthelling van de Engh, een uitloper van de [[Utrechtse Heuvelrug (stuwwal)|Utrechtse Heuvelrug]]. Zo waren ze beschermd tegen de [[Zuiderzee (water)|Zuiderzee]], die regelmatig de [[Eempolder]] overstroomde. De Engh werd ontgonnen en bemest, zodat deze geschikt werd voor [[akkerbouw]]. In de polder graasde het vee. De kolonie groeide uit tot een klein boerendorp. Ten westen, achter de Engh, lag de buurtschap [[Hees (Soest)|Heze]], dat ouder dan Soest was. Heze verdween echter doordat de [[zandverstuiving]]en, waar de tegenwoordige Soester Duinen een restant van zijn, aan de wandel gingen en de buurtschap in de 15e eeuw begroeven. De naam Heze leeft nu nog voort in de wijken Overhees en Hees.

 

 

Door de stichting van het klooster Mariënburg in [[1470]] werd Soest belangrijker en op 26 september [[1472]] verkreeg Soest [[Schepenbank|schepenrecht]]. Maar al aan het begin van de 16e eeuw werd Soest geplunderd en platgebrand door de troepen van [[Maarten van Rossum]]. De nonnen werden verkracht en van het klooster resteerde niets dan puin.