Charly De Pauw: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 12:
Dankzij zijn connecties maakte De Pauw in 1957 zijn grote intrede in de vastgoedwereld. Hij nam een belang in ''Terres et Domaines'', dat Météor opslorpte. ''Terres et Domaines'' was een vehikel van de Belgische haute finance, met onder meer de skiënde graaf [[Philippe d'Ursel]] en prins [[Rodolphe de Croÿ-Roeulx]] (1924-2013).<ref>"Private Kas Bank, een huis van vertrouwen voor gefortuneerden", ''De Morgen'', 21 Maart 1998, blz. 66</ref> Financiering bekwam De Pauw van Jean Cruysmans en zijn [[ING (bank)|Caisse Privée Banque]].
Het bedrijf schoot Claude De Clercq ter hulp, die net met Armand Blaton [[Parking 58]] had gebouwd op de plaats van het vroegere ''[[Centrale Hallen|Palais d'été]]''.<ref>[http://janstevens.wordpress.com/2008/02/02/de-oervader-van-de-betaalparking/ De oervader van de betaalparking], Jan Stevens Blog, 2 februari 2008 (bezocht op 30 september 2014)</ref> Ondanks de massale toeloop voor de [[Wereldtentoonstelling van 1958]] op de [[Heizel]], bleef het stadscentrum leeg. Nadien werd de parkeergarage alsnog rendabel. Voor De Pauw was het een belangrijke kennismaking met de [[erfpacht]]techniek, en met de man die zich erop beroemde hem in Brussel te hebben geïntroduceerd: schepen van stedenbouw [[Paul Vanden Boeynants]]. Met diens medewerking zou hij zich kronen tot "King Parking", de koning van de betaalgarage. Vanuit zijn Brusselse basis zou hij nadien ook actief worden in Gent, Antwerpen, Luik, Amsterdam, Berlijn, Hamburg, Parijs... ''Terres et Domaines'' werd omgedoopt tot ''Consortium des Parkings'', en vanaf 1970 ''Compagnie de Promotion''. De afkortingen lieten er geen twijfel over bestaan wie het voor het zeggen had.
Zijn denken begon visionaire allures te krijgen. In september 1967 werd hij mede-oprichter en voorzitter van ''Brussels Airways'', een vliegtuigmaatschappij die nooit van de grond zou komen.<ref>{{aut|Georges Timmermans}} (1991), ''Main basse sur Bruxelles. Argent, pouvoir et béton'', blz. 85 - [http://books.google.be/books?id=tgYwE03kV2IC&printsec=frontcover&hl=nl#v=onepage&q&f=false Lees op Google Books]</ref> Doortastender ging het eraan toe bij zijn [[Manhattanplan]] voor de Noordwijk, dat niet minder dan 54 torens voorzag. Hij was boegbeeld en bezieler ervan, en waarschijnlijk ook bedenker van de naam.<ref>{{aut|Mathieu Van Criekingen}} (2010), "[http://belgeo.revues.org/6660#ftn2 Du vieux vin dans de nouvelles bouteilles? Une comparaison des opérations de réaménagement des quartiers Nord et Midi à Bruxelles]", in: ''Villes et grands équipements de transport'', blz. 49-64</ref> Hij had zijn voorstel om een [[World Trade Centers Association|World Trade Center]] (WTC) op te richten eerst in Antwerpen gepresenteerd, maar was er uiteindelijk de deur gewezen.<ref>Volgens Paula Marckx omdat De Pauw erop stond zijn uiteenzetting aan het stadsbestuur in het Frans te doen, hoewel hij Nederlands machtig was.</ref> In Brussel vond hij wel gehoor. Gebruik makend van een stedenbouwkundig kader dat speculatie aanmoedigde en grondrenten faciliteerde, kocht de groep De Pauw een gebied van 53 hectaren op in een dense volkswijk. De onteigeningen en uitdrijvingen verliepen in recordtempo. Heelder straten werden zonder elektriciteit gezet en de bulldozers reden al rond nog vóór alle goedkeuringen gegeven waren.
| |||