Ferdinand Peeters: verschil tussen versies

'''Ferdinand 'Nand' Peeters''' ([[Mechelen (stad)|Mechelen]], [[1918]] - [[1998]]) was een [[Belgische]] [[gynaecoloog]] en [[wetenschapper]]. Hij is de [[uitvinder]] vanheeft de juiste concentratie van de [[anticonceptiepil]]. bepaald<ref>van den Broeck, Karel, De echte vader van de pil, Uitgeverij De Bezige bij, 2014, ISBN 9789085426264</ref>

HijPeeters was gynaecoloog te [[Turnhout]]. Eerst was hij verbonden aan de [[Katholieke Universiteit Leuven]], later aan de [[Universiteit Gent]]. Hij was gehuwd en had 6 kinderen. Ten gevolggevolge van een beroerte was hij de laatste tien levensjaren zwaar verlamd.

Om een einde te maken aan de [[Kempen (streek)|Kempense]] wantoestanden waarmee dokter Ferdinand Peetershij in zijn dagelijkse praktijk geconfronteerd werd, ging hijdokter Ferdinand Peeters op zoek naar een middel waarmee de vrouw, uit lijfsbehoud, zelf haar vruchtbaarheid kon regelen.<ref>Zowat tien procent van de zwangere vrouwen in de Kempen had in die tijd een miskraam of stierf in het kraambed. Bovendien konden de vaak arme, reeds kroostrijke gezinnen zich financieel noch materieel nog een extra kind veroorloven.</ref> De door de Amerikaanse bioloog [[Gregory Pincus]] in 1957 op de markt gebrachte anticonceptiepil Enovid had immersnamelijk nog te veel neveneffecten en werd enkel toegelaten als middel tegen pijnlijke maandstonden.

In 1959 begon dr. Peeters vanuit zijn labolaboratorium in het Turnhoutse Sint-Elizabethziekenhuis aan een serie klinische tests met een hormonenpreparaat aangeboden door de Duitse firma [[Bayer|Schering AG]]. Een half jaar lang testte dr. Peetershij samen met zijn assistenten Reimond Oeyen en Marcel Van Roy het preparaat op vijftig Kempense vrouwen voor wie het krijgen van nog meer kinderen een groot gezondheidsrisico vormde. Na tal van experimenten om de juiste (meer dan de helft lagere) dosering van de twee hormonen ([[progestageen]] en [[oestrogeen]]) te vinden, legde Peeters in 1960 de bevindingen voor aan Schering in [[Berlijn]]. De resultaten waren verbluffend. Niet één van de vrouwen werd zwanger en er waren nauwelijks bijwerkingen. Nadat Peeters' preparaat (SH 639) ook in de Verenigde Staten, Japan en het Verenigd Koninkrijk veilig en efficiënt werdenwaren bevonden, brengtbracht Schering de pil [[Anovlar]] in januari 1961 op de markt.

Pincus erkende stilzwijgend de superioriteit van Peeters' pil door in juli [[1961]] de dosering van Enovid te halveren. Uiteindelijk was het dus Pincus die met de eer ging lopen en (ten onrechte) wereldwijd de geschiedenis in ging als de uitvinder van de anticonceptiepil.<ref>[http://www.flanderstoday.eu/living/little-pill-could Flanders Today (Engelstalig krant) over de Peeters pil]</ref> Uit vrees door de Kerk te worden gebroodroofd, liep de nochtans erg katholieke Peeters immersnamelijk niet te koop met zijn uitvinding.{{Bron?||2016|03|12}} Bovendien wekte het baanbrekend onderzoek van een 'plattelandsdoktertje' ook heel wat minachting op bij jaloerse professoren van de KUL, waar ook Peeters ook actief was.{{Bron?||2016|03|12}}

VoorgesteldIn als1963, tijdens een [[Audiëntie (hoorzitting)|audiëntie]] bij de toenmalige [[Paus Johannes XXIII]], verdedigde Peeters zijn uitvinding, die hij een middel noemde om 'de vruchtbaarheidscyclus van de vrouw te regelen waardoor de [[periodieke onthouding]] veel efficiënter kon worden toegepast' ging Peeters in 1963 zijn uitvinding verdedigen tijdens een [[Audiëntie (hoorzitting)|audiëntie]] bij de toenmalige [[Paus Johannes XXIII]]. In 1964 hield Peeters met datzelfde argument een lezing op het eerste congres van katholieke dokters in [[Malta (land)|Malta]]. Tijdens het [[Tweede Vaticaans Concilie]] (1962-1965) werd er onder katholieken over anticonceptie gediscussieerd.<ref>[http://www.zij-kant.be/2010/06/50-jaar-de-pil/ 50 jaar de Pil, Zij-kant, 21 juni 2010]</ref> Peeters' tussenkomstoptreden vielbleef niet in dovemansorenonopgemerkt, want in 1965 bereikte het concilie een consensus met [[Gaudium et Spes]]. Daarin schreven de concilievaders dat het bereiken van 'een edelmoedige doch [[verantwoord ouderschap|verantwoorde vruchtbaarheid]]' een zaak is tussen de echtelieden en God. Dit compromis werd door sommigen verkeerdelijk geïnterpreteerd als het stilzwijgend gedogen van de pil<ref>Turnhout zoekt de eerste moderne vrouw van Europa, Gazet van Turnhout, 3 maart 2010. [http://www.gazetvanturnhout.be/nieuws/allerlei/turnhout-2012-zoekt-eerste-moderne-vrouw-van-Europa/]</ref>, maar in 1968 bevestigde [[Paus Paulus VI]] het verbod op kunstmatige vormen van anticonceptie in zijn encycliek [[Humanae Vitae]].

Na Anovlar stopte hij zijn onderzoek opnaar voorbehoedsmiddelen en werkte hij nog mee aan het geneesmiddel [[RhoGam]] van [[Janssen Pharmaceutica|Ortho Pharmaceuticals]]. Dit medicijn zorgde ervoor dat vrouwen die telkens een [[miskraam]] hadden omdat hun [[bloedgroep]] incompatibel was met dezedie van de [[foetus]], toch nog kinderen konden krijgen.

Ferdinand Peeters' zoon [[Stefaan Peeters]] is ook werkzaam als wetenschapper. Van inSinds het begin van de jaren 1980 spitste Stefaan Peeters zich als wetenschapper aan de [[universiteit van Antwerpen]] (samen met prof. [[Jean Marquet]] – oorchirurg en wetenschapper) toe op de ontwikkeling van oorimplantaten. Hiermee stond hij aan de wieg van Antwerp Bionic Systems (ABS), een bedrijf dat bionisch onderzoek verricht en een spin off is van de Universiteit van Antwerpen en Leuven. ABS zette de ideeën en uitvindingen van Stefaan Peeters om in het hoorapparaat ''Laura'', dat in 1989 op de markt kwam en volledig doven opnieuw beperkt gehoor gaf.

In 2004 richtte Stefaan Peeters samen met Nick Van Ruiten en Andrzej Zarowsk het biotech-bedrijf 3Win op, een Vlaams bedrijf dat zich toelegt op het ontwikkelen van actieve medische implantaten, met name neurostimulatoren, voor de behandeling van bewegingsstoornissen zoals de [[ziekte van Parkinson]], [[dystonie]] en [[tremor]]. 3Win ontwikkelde de neurostimulator (Deep Brain Stimulator) Synapse om bewegingsstoornissen zoals Parkinson, dystonie en tremor te behandelen.